در بخش سوم مقاله، همانند بخش‌های پیشین، نمودارها مهم‌ترین اعداد در امور بشردوستانه‌ی آمریکایی‌ها را نشان می‌دهند. در اینجا ارقامی وجود دارد که نشان می‌دهد خیریه‌ها از کجا پول خود را دریافت می‌کنند، چند نفر (و از چه نوع) کار داوطلبانه ارائه می‌دهند، چه عوامل جمعیتی بر سخاوت تأثیر می‌گذارند (درآمد، ازدواج، تحصیلات، نژاد، ایدئولوژی) و تفاوت ایالت‌ها و شهرهای مختلف چه هست. بنیادهای برتر و وجوهی که از سوی اهداکنندگان توصیه شده است، بر اساس ارائه‌ی آنها رتبه‌بندی می‌شوند. در این مقاله اطلاعاتی در مورد کمک‌های خارجی و کمک‌های خیریه ارائه شده است.
بیشتر بدانید:
تأثیر ازدواج و تحصیل بر انفاق
درست مانند کار داوطلبانه، برخی عوامل تأثیر زیادی بر تمایل به اهدای کمک‌های مالی دارند. مذهب (نگاه کنید به نمودار بعدی)، ازدواج، و تحصیلات از مهم‌ترین عواملی هستند که افراد را به سخاوت می‌کشاند. برای این نمودار، همه‌ی متغیرهای دیگر مانند درآمد، سن، نژاد، جغرافیا و غیره ثابت نگه داشته شدند. پس از آن تعدیل‌ها، می‌توان دید افراد متأهل ۱.۶ برابر همتایان خود به خیریه کمک می‌کنند. به همین ترتیب، افرادی که کالج را به پایان رسانده‌اند، در مقایسه با افراد مشابه بدون تحصیلات، ۱.۵ برابر بیشتر احتمال دارد اهدا کنند.
دین و انفاق
ایمان مذهبی یک مؤلفه‌ی اساسی در بخشش است. افراد مذهبی بسیار بیشتر از افراد غیرمذهبی برای امور خیریه - از جمله اهداف سکولار - کمک مالی انجام می‌دهند.
این نمودار تمام متغیرهای جمعیت‌شناختی دیگر مانند درآمد، نژاد، تحصیلات و غیره را ثابت نگه می‌دارد، به‌طوری‌که وقتی همتایان مذهبی و غیرمذهبی با هم مقایسه می‌شوند، از هر نظر همتای واقعی هستند و نتایج نشان می‌دهد افرادی که دو بار در ماه یا بیشتر در مراسم مذهبی شرکت می‌کنند بیش از چهار برابر افرادی که هرگز در مراسم شرکت نمی‌کنند، کار خیر انجام می‌دهند. می‌دانیم مذهبی‌ها نیز به‌مراتب بیشتر داوطلب می‌شوند. در میان آمریکایی‌هایی که در سال گذشته داوطلب شده‌اند، سه‌چهارم به یک سازمان مذهبی تعلق دارند و یک‌چهارم به هیچ سازمان مذهبی تعلق ندرند.
درآمد و بخشش بر پایه‌ی ایدئولوژی
محافظه‌کاران به‌عنوان اهداکنندگان منفرد، اهداکنندگان صمیمی هستند - همان‌طور که در این نمودار، نمودار قبلی و بسیاری از مجموعه‌های داده دیگر مشخص شده است.
بااین‌حال، وقتی نوبت به اداره‌ی بنیادها می‌رسد، لیبرال‌ها تمایل دارند افسار را کنترل کنند. تحلیل‌های مشابه از بنیادهای اصلی آمریکایی که در کتاب لویاتان جدید گزارش شده است، ۸۲ بنیاد را یافت که کارکنانشان جهت‌گیری محافظه‌کارانه واضحی در ارائه‌ی خود داشتند، و ۱۲۲ بنیادی که کارکنان آنها با جهت‌گیری لیبرال روشن عمل می‌کردند. بنیادهای تحت کنترل محافظه‌کاران در سال ۲۰۱۰ دارایی‌های ۱۰ میلیارددلاری داشتند که سالانه ۸۳۲ میلیون دلار از آن کمک می‌کردند. در همان سال، بنیادهای تحت کنترل لیبرال دارایی‌های ۱۰۵ میلیارددلاری (بیش از ده برابر همتایان محافظه‌کار خود) داشتند و سالانه ۸.۸ میلیارد دلار (۱۱ برابر بیشتر از همتایان محافظه‌کار) به آنها کمک می‌کردند.
بیشتر بدانید:
بسیاری از بنیادها در نهایت از اولویت‌ها و جهت‌گیری‌های کارکنان خود حمایت می‌کنند تا از اصول اهداکننده پشتیبان بنیاد. ازآنجایی‌که این موضوع به طور گسترده‌تر درک شده است، برخی از بنیادهای جدید تلاش‌هایی را برای محافظت از «نیت اهداکننده» انجام داده‌اند تا مطمئن شوند وجوه برای اهداف سازگار با دیدگاه‌های بنیان‌گذار هزینه می‌شود. همچنین جهش شدیدی از علاقه به بنیادهای «غروب آفتاب» وجود داشته است - که تمام پول خود را تقریباً نزدیک به طول عمر اهداکننده خرج می‌کنند، به‌جای وجود دائمی، جایی که دستگیری توسط کارکنان تقریباً اجتناب‌ناپذیر می‌شود.
سخاوت دولت‌ها
برای تجزیه‌وتحلیل نموداری که در اینجا نشان‌داده‌شده است، Chronicle of Philanthropy داده‌های رسمی IRS را در مورد درآمد و بخشش، درست تا سطح شهرستان تجزیه‌وتحلیل کرد. نتایج نشان داد ایالت‌های روستایی و به‌ویژه کمربند کتاب مقدس و غرب مورمون، بیشتر از خود برای امور خیریه صرف می‌کنند. سایر روش‌های اندازه‌گیری که توسط گروه‌های مختلف با استفاده از منابع آماری جایگزین انجام شده است، اساساً الگوی مشابهی را نشان داده‌اند. اگرچه برای برخی ناظران تعجب‌آور است، اما آمریکایی‌ها در ایالت‌های پردرآمد، شهری و لیبرال مانند ماساچوست یا کالیفرنیا نیستند که سخاوتمندترین شهروندان ما هستند. در عوض، ساکنان مناطق با درآمد متوسط، محافظه‌کار، و مذهبی هستند که بیش از همه پیش‌قدم می‌شوند.
(درصد درآمد ناخالص تعدیل‌شده)
چندین ناظر به پیچش سیاسی این واقعیت اشاره کرده‌اند. Chronicle of Philanthropy زمانی که یافته‌های خود را گزارش کرد، خاطرنشان کرد ایالت‌هایی که در اعطای خیریه بالاترین رتبه را دارند در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۱۲ به جمهوری‌خواهان رأی دادند، درحالی‌که همه‌ی ایالت‌ها به جز چند ایالت که کمترین سخاوتمندی را داشتند به دموکرات‌ها رأی دادند. آرتور بروکس، اقتصاددان، نویسنده‌ی تجزیه‌وتحلیل دقیق خیریه‌ی Who Really Cares، به همین ترتیب بیان می‌کند «نقشه‌ی انتخاباتی و نقشه‌ی خیریه به طور قابل‌توجهی مشابه هستند.» او خاطرنشان می‌کند: کلیشه‌ای دائمی درباره‌ی اهدای خیریه در مناطق مترقی سیاسی آمریکا وجود دارد: درحالی‌که افراد راست‌گرای سیاسی ممکن است سخت‌کوش و خانواده‌گرا باشند، درحالی‌که «کسانی که در چپ‌های سیاسی به اعضای آسیب‌پذیر جامعه اهمیت می‌دهند و ازاین‌رو افراد خیریه هستند، این کلیشه اشتباه است.»
بروکس اشاره می‌کند این تفاوت‌ها فراتر از آن چیزی است که خانواده‌ها به‌صورت پول اهدا می‌کنند. او به مطالعاتی اشاره می‌کند که نشان می‌دهد محافظه‌کاران تمایل بیشتری به انجام کارهایی مانند اهدای خون و داوطلب شدن دارند. او بیشتر این تفاوت را مدیون دین‌داری نسبی محافظه‌کاران می‌داند. این واقعیت که لیبرال‌ها از دولت می‌خواهند تا به دیگران کمک کند درحالی‌که محافظه‌کاران احساس می‌کنند که مستقیماً به کمک نیاز دارند، به نظر می‌رسد باعث تفاوت‌های رفتاری می‌شود.
بیشتر بدانید:
ارسال نظر