توضیحات اجمالی

نیکوکاری، انجام کار خیر، دستگیری از نیازمندان و کمک به محرومان از مفاهیمی است که در فرهنگ ایرانی و اسامی تأکید فراوانی بر آن شده است و عموما در توصیفات رایجی که از جامعه ایران می‌شود، ایرانیان مردمانی نیکوکار و خیر توصیف می‌گردند. این توصیفات با برخی از تعاریف، تا حد زیادی واقعیت نیز دارند. برای مثال نتایج یک پیمایش ملی مربوط به سه سال متوالی در حدود یک دهه قبل نشان می‌دهد که بیش از ۹۰ درصد مردم کشور هزینه‌ای در زمینه صدقه، نذر و خیرات پرداخت می‌کنند.

با وجود این، پژوهش‌های ملی موجود در ایران، از حیث سنجش متغیرهای مربوط به مفاهیم و شاخص‌های فرهنگی نیکوکاری بسیار ضعیف و فقیر هستند. تقریبا در هیچ یک از پیمایش‌های ملی که در سال‌ها و دهه‌های گذشته به بررسی ویژگی‌های فرهنگی ایرانیان پرداخته‌اند، به صورت مبسوط به این مفاهیم ورود نکرده‌اند و تنها در برخی از این پیمایش‌ها در حد چندگویه مختصر و کلی، به سنجش مفهوم نیکوکاری در معنای کلی آن پرداخته شده است.

این پیمایش باهدف کلی سنجش گرایش و نگرش های خیرخواهانه مردم ایران در زمستان ۱۴۰۱ انجام گرفته و تلاش آن بر ارائه تصویری نسبتا جامع از میزان گرایش مردم ایران در مقطع زمانی فوق به انواع نیکوکاری و همچنین نگرش آنان به مفاهیم و متغیرهای وابسته به این موضوع نظیر اعتماد اجتماعی (در معنای عام و خاص آن) است.

برای دانلود خلاصه گزارش اینجا کلیک کنید.