حقوق و فرصتهای برابر برای دختران و پسران به همهی کودکان کمک میکند تا تواناییهای بالقوه خود را برآورده سازند. دختران و پسران در جوامع غربی هر روز شاهد نابرابری در خانهها و جوامع، کتابهای درسی، رسانهها و در میان بزرگسالانی که از آنها مراقبت میکنند، هستند.
در مدارس، بسیاری از دختران برای ادامهی تحصیلی که انتخاب میکنند، حمایت کمتری نسبت به پسران دریافت میکنند. این امر به دلایل مختلفی اتفاق میافتد: نیازهای ایمنی و بهداشت دختران که ممکن است نادیده گرفته شود و آنها را از حضور منظم در کلاس منع کند. شیوههای آموزشی تبعیضآمیز و مواد آموزشی نیز شکافهای جنسیتی در یادگیری و توسعهی مهارتها ایجاد میکند. در نتیجه، تقریباً از هر 4 دختر بین 15 تا 19 سال، 1 نفر شاغل و در آموزش نیستند؛ این مقیاس برای پسران 1 پسر از هر 10 پسر است.
دختران در بدو تولد نرخ بقای بالاتری دارند؛ پس احتمال بیشتری دارد در مسیر رشد قرار داشته باشند و به همان اندازه در دورهی پیشدبستانی شرکت میکنند. در میان کسانی که به دبیرستان میرسند، دختران بهتر از پسران عمل میکنند؛ اما شروع نوجوانی میتواند موانع قابلتوجهی برای رفاه دختران ایجاد کند. هنجارهای جنسیتی، خطر بارداری ناخواسته، اچ آی وی و ایدز و سوءتغذیه را افزایش میدهد. بهخصوص در شرایط اضطراری و در مکانهایی که عادتماهانه تابو باقیمانده است، دختران از اطلاعات و لوازم موردنیاز برای سالم ماندن و ایمن بودن محروم میشوند.
در موذیترین شکل خود، نابرابری جنسیتی به خشونت تبدیل میشود. از هر 20 دختر بین 15 تا 19 سال 1 نفر معادل 13 میلیون دختر، رابطهی جنسی اجباری را تجربه کردهاند. در زمان صلح و درگیری، دختران نوجوان با بیشترین خطر خشونت مبتنی بر جنسیت روبرو هستند. صدها میلیون دختر در سرتاسر جهان هنوز در معرض ازدواج کودکان و ناقص سازی اندام تناسلی زنان هستند حتی اگر هر دو در سطح بینالمللی به عنوان نقض حقوق بشر شناخته شده باشند. خشونت میتواند در بدو تولد رخ دهد، مانند مکانهایی که کودککشی دختر همچنان ادامه دارد.
بیشتر بدانید:
هنجارهای مضر جنسیتی در بالاترین سطوح تداوم مییابد. در برخی کشورها، آنها در قوانین و سیاستهایی تثبیت میشوند که از حقوق دختران حمایت نمیکنند یا حتی ناقض حقوق دختران هستند، مانند قوانینی که زنان را از ارثبردن دارایی محدود میکند. پسران همچنین از هنجارهای جنسیتی مانند: تصورات اجتماعی از مردانگی میتواند به کار کودکان، خشونت گروهی، ترک مدرسه و استخدام در گروههای مسلح دامن بزند.
چه پیشرفتی برای دختران و زنان جوان حاصل شده است؟
علیرغم موانع بزرگی که هنوز حقوق برابر را از آنها سلب میکند، دختران از محدودکردن جاهطلبیهای خود سرباز میزنند. از زمان امضای بیانیهی پکن و پلتفرم اقدام در سال 1995، جامعترین دستور کار سیاست برای برابری جنسیتی جهان، شاهد پیشرفت نابرابر بوده است.
تعداد بیشتری از دختران در حال تحصیل و تکمیل مدرسه هستند و تعداد کمتری از آنها درحالیکه هنوز بچه هستند ازدواج میکنند یا مادر میشوند. اما تبعیض و کلیشههای محدودکننده همچنان رایجاند. تغییرات تکنولوژیکی و شرایط اضطراری بشردوستانه نیز دختران را با چالشهای جدیدی مواجه میکند، در حالی که چالشهای قدیمی، خشونت، تعصبات نهادینهشده، یادگیری ضعیف و فرصتهای زندگی همچنان ادامه دارند.
یونیسف برای ترویج برابری جنسیتی چه میکند؟
کاهش نابرابری، اقتصادها را تقویت میکند و جوامع پایدار و انعطافپذیری را میسازد که به همهی افراد از جمله پسران و مردان فرصت میدهد تا پتانسیلهای خود را به کار گیرند. یونیسف برای تسریع برابری جنسیتی در سراسر جامعهی جهانی مشارکت ایجاد میکند. در تمام زمینهها، آنها استراتژیهایی را ادغام میکنند که به تبعیضها و معایب جنسیتی میپردازد.
این به معنای مشارکت با بخشهای بهداشت ملی برای گسترش مراقبتهای باکیفیت مادر و حمایت از حرفهایسازی نیروی کار بهداشتی جامعه عمدتاً زن، ارتقای نقش زنان در طراحی و تحویل اکوسیستمهای آب، و بهداشت و همکاری با بخش آموزش است تا اطمینان حاصل شود دختران و پسران در یادگیری خود پیشرفت میکنند و راههایی برای اشتغال معنادار پیدا میکنند.
یونیسف مخصوصاً برای دختران نوجوان، برای تقویت توانمندی اقتصادی آنها به عنوان کارآفرین، مبتکر و رهبر، در مهارتسازی سرمایهگذاری میکند. به عنوان بخشی از استراتژی دختران نوجوان، آنها بر ارائهی محیطهای یادگیری در زمان و مکانی که مناسب شرایط فردی دختران است تمرکز میکنند. آنها همچنین روی فناوریهای کمکی برای دختران دارای معلولیت و گسترش پلتفرمهای دیجیتال، آموزشهای حرفهای و کارآموزی کار میکنند. حمایت از مسیر تحصیل دختران به اشتغال به چیزی بیش از فرصتهای یادگیری نیاز دارد. این امر مستلزم مصون نگهداشتن دختران از هر گونه خشونت، در داخل و خارج از مدرسه است.
بیشتر بدانید:
ابتکارات هدفمند یونیسف برای پیشگیری و پاسخ به خشونت مبتنی بر جنسیت به پایاندادن ازدواج کودکان، حذف ختنهی زنان، ایجاد فضاهای امن، حمایت از مدیریت سلامت قاعدگی، ارائهی مراقبتهای HIV و ایدز، رفع نیازهای روانی اجتماعی و موارد دیگر کمک میکند.
ارسال نظر