این روزها زندگی مدرن، تغییرات سبک زندگی و مشکلات متعدد شهرنشینی چون استرس، اضطراب، جمعگریزی و ... دامن بسیاری از ما را گرفته و سلامت جسمی و روانی ما را تحت تأثیر قرار میدهد، شاید اینطور به نظر رسد که سلامت روانی از سلامت جسمی اولویت کمتری دارد و به همین سبب کمکها و کارهای خیر نیز بیشتر به سمت بهداشت و درمان سلامت جسمی میرود، اما سلامت روان همان حوزه نادیده گرفتهشدهای است که اگر دولتها، جوامع و سازمانهای خیریه و مردمنهاد بدان توجه نکنند، میتواند ما را با خطری عجیب روبهرو سازد.
این مقاله ترجمهای از مقاله «Why Mental Health Should be a Top Priority of Philanthropy» است که در تلاش است تا به فعالان حوزه خیرخواهی و نیکوکاران یادآوری کند که چرا باید به سلامت روان اهمیت دهند.
مشکلات روانی در طول همهگیری کووید 19 در طی دو سال گذشته افزایش یافته است، و با این حال بودجه برای مراقبتهای بهداشت روان بسیار کم است. کمکهای بشردوستانه نقشی در تأمین بودجه مراقبت بهتر در این زمینه دارد و معمولا نیکوکاران جوان نیز آن را در اولویت خیرخواهی خود قرار میدهند. بدتر شدن سلامت روان موضوعی است که در گزارش خطرات جهانی امسال، بین نسلهای مسن و جوانتر در آن بیشترین اختلاف نظر وجود دارد.
بیماری روانی از هر چهار نفر یک نفر و حدود 20 درصد از کودکان و نوجوانان جهان را مبتلا می کند. این بیماری در طول همهگیری افزایش یافته است و با بخشهای مختلف سیستم بهداشت جهانی را مختل میکند. با این حال بودجه برای مراقبت از سلامت روان بسیار کم است؛ حدود 2٪ از بودجه بهداشت جهانی و در حال حاضر فقط 0.5٪ از کمکهای خیریه حوزه بهداشت و سلامت.
بیماری روانی بدون شک یکی از تاریک ترین رازهای جهان است. از هر پنج بزرگسال، یک نفر با حداقل یکی از چهار چالش اصلی سلامت روان، از اختلال دوقطبی گرفته تا اسکیزوفرنی، افسردگی و اضطراب، که شایعترین آنها تشخیص داده میشود، تشخیص داده شده است. این باید به اندازه کافی یک زنگ بیدارباش برای درخواست تغییر در سیستم سلامت روان ما باشد، اما سیستم ما گویی از کارافتاده است.
متأسفانه، مبارزه با سلامت روان تنها با همهگیری COVID-19 تشدید شده است، که شیوع اختلالات اضطرابی و افسردگی را تا 25 درصد افزایش داده است. این بیماری همهگیر رویکرد ناعادلانه ما را در مراقبت از سلامت روان به طور قابل توجهی نسبت به سایر بخشهای سیستمهای مراقبتهای بهداشتی مختل کرد. با این حال، بودجه بهداشت روان همچنان بسیار و به طور خطرناکی کم است.
بیماری روانی روابط شخصی را تیره میکند. این سیستم عدالت کیفری ما را به چالش میکشد. برای فرصتهای شغلی و فرصتهای تحصیلی مخرب است. هر ساله میلیاردها دلار برای مردم، مشاغل و صنعت مراقبتهای بهداشتی هزینه دارد. حتی غم انگیزتر، این به قیمت جان مردم تمام میشود. حمایت جامعه نیکوکار کجاست؟
بشردوستی فرصتی منحصر به فرد برای رسیدگی به مبارزات بهداشت روانی دارد که قبل از شروع همهگیری جدی بودند، اما اکنون حیاتی است. در اینجا آمده است که چگونه بشردوستی میتواند کاتالیزوری برای تغییر باشد و در نهایت سوزن را برای خنثی کردن چندین سال پیشرفت متوقف کند.
عوامل اجتماعی تعیین کننده سلامت
نیروهای خارجی زیادی وجود دارند که میتوانند در مبارزات بهداشت روانی همراهی کرده و به آنها کمک کنند که به صورت یکپارچه مورد توجه قرار نمیگیرند. عوامل اجتماعی تعیینکننده سلامت اغلب بیشتر از مراقبتهای پزشکی به تنهایی بر پیامدهای سلامت روان تأثیر میگذارد. عواملی مانند بی خانمانی، تحصیلات، بیکاری، ناامنی غذایی، رشد اولیه دوران کودکی و دسترسی به مراقبتهای بهداشتی مقرون به صرفه میتوانند در طول زمان باعث ایجاد یا بدتر شدن بیماری روانی شوند. در نظر بگیرید که پول خود را به سازمانهایی که به این نگرانیها رسیدگی میکنند اهدا کنید تا بتوانید به شکستن چرخه کمک کنید.
اصلاحات سیستم بحران
نیاز روزافزونی به سیستمهای پاسخ به بحران سلامت روان در دسترس و به موقع وجود دارد که در لحظات ناامیدی، پریشانی و تراژدی به افراد خدمت کنند. اوایل سال جاری، خط تلفن سراسری بحران سلامت روان 988 پس از پیشنهاد کمیسیون ارتباطات فدرال به کنگره در سال 2019 راهاندازی شد. نیکوکاران میتوانند به حمایت، توسعه و حفظ این سیستمهای پاسخ نجات دهنده برای کمک به افراد نیازمند کمک کنند، بدون اینکه نیازی به انجام این کار باشد. سیستم عدالت کیفری را درگیر کند.
برای مطالعه:
سلامت روان جوانان
اگر فرزندان آینده ما هستند، باید اطمینان حاصل کنیم که آنها در آیندهای بزرگ می شوند که بهترین منافع آنها را در ذهن داشته باشد. نیکوکاران میتوانند به سازمانهایی که متعهد به تقویت حمایت از سلامت روان برای کودکان و نوجوانان هستند کمک مالی کنند.
ابتکاراتی مانند پرداختن به تروما و تشویق آموزش جامع سلامت روان در مدارس برای حمایت از مسیرهای زندگی سالم ضروری است. اگر صداهای جوان به مراقبتهای بهداشت روانی بهتر دسترسی داشته باشند، به دفاع و مبارزه برای تغییراتی در سیستم ما ادامه خواهند داد که به نفع نسلهای آینده باشد. بشردوستی میتواند کمک کند تا سیستمهای قدرتمند سلامت روان چگونه به نظر رسند و چگونه میتوانیم کشوری را ایجاد کنیم که جامعه در آن پیشرفت کند.
سازمان جهانی بهداشت تخمین میزند که از 1 میلیارد نفر در سراسر جهان که در حال حاضر دچار اختلالات روانی هستند، بیش از 80 درصد آنها بدون هیچگونه مراقبت با کیفیت و مقرون به صرفه هستند. کشورها به طور متوسط هنوز کمتر از 2 درصد از بودجه سلامت خود را صرف سلامت روان میکنند. بودجه بینالمللی برای مراقبتهای بهداشت روان جهانی در سال 2019 در مجموع تنها 160 میلیون دلار بوده است.
وزارتهای بهداشت G7 اخیراً تأثیری را که همهگیری جهانی کووید-19 بر سلامت روان داشته است، اعلام کردند. با این حال، هنوز هیچ طرح بودجه جدیدی برای اطمینان از اینکه مراقبت از سلامت روان بخش مهمی از بهبود جهانی ما را تشکیل میدهد، اعلام نشده است. ادامه سرمایهگذاری ناکافی در خطرات سلامت روان، پیامدهای سلامت جهانی و همچنین اثرات مخرب پرهزینهای برای توسعه اجتماعی و اقتصادی خواهد داشت. این امر به ویژه با توجه به اینکه 81 درصد از افرادی که تحت تأثیر سلامت روان ضعیف هستند در کشورهای با درآمد پایین و متوسط زندگی می کنند بسیار مهم است.
بیشتر بخوانید:
ائتلافهای جدید در پاسخ به بحران جهانی بهداشت روان شروع به ظهور کردهاند. مجمع جهانی بهداشت اخیراً 194 کشور را گرد هم آورد تا یک برنامه اقدام جامع سلامت روان بهروز شده را به منظور تقویت اقدامات جهانی در پشت اهداف و شاخص های مشترک تصویب کنند. در صنعت سرگرمی، The Mental Health Storytelling Coalition با هدف تغییر روایت سلامت روان در رسانه ها، شامل MTV ،NBCUniversal ،Amazon Studios ،Nickelodeon، Paramount Picture ،Walt Disney Company و دیگران است. انبوهی از شرکتها نیز برای افزایش حمایت از سلامت روانی که به کارکنان و مشتریان خود ارائه میکنند، تجمع کردهاند.
نیکوکاری چگونه میتواند کمک کند؟
توانایی افراد نیکوکار برای ریسک کردن و اقدام سریع و انعطاف پذیر، آنها را در موقعیت ایدهآلی برای ایجاد تغییر در مراقبت از سلامت روان قرار میدهد. اخیراً NM Impact، متحد برای سلامت روان جهانی و مشاوران آرابلا گزارشی را در مورد کمک مالی بشردوستانه برای مراقبت از سلامت روان، بر اساس نظرسنجیها و مصاحبههای عمیق با نیکوکاران ارائه کردند.
این گزارش راههایی را که نیکوکاران میتوانند با موانع سنتی برای کمک به سلامت روان مقابله کنند، با تمرکز ویژه بر نحوه حمایت از افرادی که برای رفع نیازهای چشمگیر در کشورهای کم درآمد و متوسط کار میکنند، تأکید میکند. این به معنای تمرکز بر ظرفیت سازی در بخش سلامت روان است. همکاری با نهادهای دولتی و نوآوران بخش خصوصی و افزایش راه حل های مبتنی بر شواهد.
همچنین نشان داد که همکاری بین نیکوکاران همچنان دشوار است، به ویژه به دلیل عدم شفافیت در مورد کمکهای مالی. این به نوبه خود ایجاد تغییرات سیستماتیک در خدمات مراقبت از سلامت روان را که در نهایت مورد نیاز است، برای نیکوکاران دشوارتر میکند.
تغییر نسل
این تحقیق همچنین نشان داد که مراقبت از سلامت روان فرصتی است که به شدت در بین نیکوکاران جوانتر طنین انداز میشود. در آینده، از آنجایی که این «نسل بعدی» شروع به اعمال کنترل بیشتر بر امور مالی خانواده خود میکند، ممکن است بودجه بیشتری به این حوزه اختصاص یابد.
این تمرکز نسلی بر سلامت روان در بشردوستانه بازتاب شکافی است که در گزارش خطرات جهانی مجمع جهانی اقتصاد در سال جاری پدیدار شد، که در آن «وخامت سلامت روانی» توسط جامعه Shapers (رهبران جوانتر که عمدتاً در دهه 20 زندگیشان هستند) به عنوان نقطه کور اصلی ذکر شده است. تصمیمگیرندگان جهانی در حالی که جامعه Shapers بدتر شدن سلامت روان را در 5 مورد از 35 خطر جهانی خود به دلیل تأثیر منفی بالقوه آن برای جهان رتبهبندی کرده است، پاسخدهندگان در تمام سنین آن را در رتبه 5 پایین از 35 قرار داده اند. اکثرا مخالفت کردند.
ما شاهد بودهایم که نسل جوان به طور فزایندهای به نسل قدیمیتر در مورد تغییرات آب و هوایی فشار میآورد. آیا سلامت روان خطر جهانی بعدی خواهد بود که جوانان خواستار پاسخ بهتر به آن هستند؟ ما در این مقاله تلاش کردیم تا بررسی کنیم که چرا سلامت روانی باید تبدیل به اولویت نیکوکاران شود؟ به نظر شما چه حوزههایی مقدم برای توجه بر سلامت روان هستند؟ نظرات خود را برای ما بنویسید.
ارسال نظر