در ادامه مصاحبه‌های محیط خیرخواهی در استان فارس، شهر شیراز به گفت‌وگو با احمدرضا مسعودی پرداختیم. پیش از خواندن متن مصاحبه می‌توانید جهت آشنایی با مؤسسه خیریه آل‌طاها صفحه اختصاصی آن در بانک اطلاعاتی اطلس خیر ایران را دنبال کنید:
لطفاً معرفی مختصری از خود و خیریه آل طاها عرض بفرمایید.
من احمدرضا مسعودی، فوق‌لیسانس مدیریت، مدیر بنیاد خیریۀ آل طاها در شیراز هستم. تأسیس بنیاد در سال 1388 اتفاق افتاد. خیریۀ ما در چارچوب کمک به ایتام، خانواده‌های بی‌سرپرست و بدسرپرست و بیماران مبتلا به سرطان فعالیت دارد. ما ماهیانه مبلغی قریب به 500 میلیون کمک مردمی داریم و کلیۀ مبالغ به‌حساب نیازمندان واریز می‌شود. من قبل از سال 88 عضو بسیج بودم و در کانون فرهنگی بسیج کار فرهنگی انجام می‌دادم پس از آن رفته‌رفته مسیرم به سمت انجام فعالیت خیر پیش رفت.
وضعیت خیرخواهی در شهر شیراز را چگونه می‌بینید؟
به نظر من استان فارس نیز مانند یزد و اصفهان در خصوص فعالیت‌های خیرخواهانه در ردۀ بالایی نسبت به استان‌های دیگر، قرار می‌گیرد. در شیراز دستگیری از افراد محروم و نیازمند، مقوله‌ای مهم است که مورد توجه قرار گرفته است.
در شیراز کدام بعد از فعالیت خیر کمک‌های بیشتری دریافت می‌کند؟
شیرازی‌ها بیشتر بر تهیه پوشاک، خوراک و لوازم‌التحریر نیازمندان تأکید دارند. نذوراتی همچون قربانی کردن نیز در شیراز از اهمیت بالایی برخوردار است.
برای مطالعه:
به‌عنوان یک فعال اجتماعی در شهر شیراز مهم‌ترین خصیصه این شهر را از جهت اجتماعی - فرهنگی چه چیزی می‌دانید؟
به لحاظ اجتماعی، نوع‌دوستی، مهمان‌نوازی و کمک به دیگران از مهم‌ترین خصیصة شیرازی‌ها است. برای مثال تلاش‌های اجتماعی برای اشتغال‌زایی در این شهر قابل توجه است و یا تأمین هزینۀ داروی بیماران، پرداخت دیة زندانی برای جلوگیری از اعدام او، نذر غذا، آب و امکانات در محرم و به طور کلی کمک‌هایی از این دست در شهر شیراز صورت می‌گیرد.
به نظر شما چه ابعادی از کار خیر در شهر شیراز اولویت بیشتری دارد؟
در شیراز اولویت بحث معیشت و درمان است. دارو و تهیۀ دارو، هزینه‌های شیمی‌درمانی، تهیه ویلچر، معیشت و امرارمعاش از مهم‌ترین مشکلات است. مردم برای تهیة لوازم ابتدایی معیشت خود درگیر مسائل و مشکلات بسیاری هستند.
بحث اعتیاد به مواد شیمیایی و الکل با توجه به گسترش روزبه‌روز آن نیز از مهم‌ترین مشکلاتی است که در شیراز با آن دست‌به‌گریبان هستیم. باغ‌های زیادی در شهر شیراز وجود دارند که محل استفاده از مواد مخدر و الکل است.
وضعیت فعالیت‌های خیرخواهانه در کشور را طی چند سال آینده چگونه پیش‌بینی می‌کنید؟
کرونا سبب شد مردم بیش از پیش به یکدیگر کمک کنند. از طرف دیگر خروجی‌ها نیز با افزایش هزینه‌های دارو و درمان، بیکاری، افزایش اجاره‌بها و ورشکستگی افزایش یافت. تقاضای کمک هنوز هم زیاد است. بیکاری، اعتیاد و بیماری از مهم‌ترین مسائل پیش روی جامعه شیراز است. همواره تقاضا برای کمک بیشتر از مقدار کمک‌های دریافتی و درآمد است.
در چند سال آینده نیز ممکن است وضع به همین شکل ادامه پیدا کند. اتفاق مثبت و مؤثری که می‌تواند در سطح کار خیر شیراز رخ بدهد شناخته‌تر شدن خیریه‌ها است. البته اخیراً خیریه‌هایی در حوزه حمایت از محیط‌زیست، حمایت از حیوانات و... تشکیل‌شده‌اند. همین مورد نشان از بهبود وضعیت خیر و خیرخواهی در سطح شیراز و حتی سطح کشوری دارد. با رفتن مردم به کشورهای خارجی، حمایت‌ها از محیط‌زیست و حیوانات نیز اهمیت پیدا کرده است. برای مثال سگ و گربه را درمان می‌کنند و یا زباله‌ها را از سطح خیابان‌ها جمع‌آوری می‌کنند.
بحث استفاده از فناوری در خیریه‌های شهر شیراز را چگونه می‌بینید؟
استفاده از فناوری در شهر شیراز رو به افزایش است. از زمانی که استفاده از گوشی هوشمند در سطح استان بالا رفت، خیریه‌ها نیز برای رفع نیازهای خود از لوازم هوشمند استفاده کردند. قبلاً با استفاده از کاغذ مواجه بودیم که مشکلات و موانع زیادی را پیش روی خیریه‌ها می‌گذاشت. امروز با استفاده از سیستم‌های فناورانه، خیریه‌ها به دیگر خیریه‌های سراسر کشور، مؤسسات دولتی و... متصل می‌شوند و این مسئله زمینۀ ارتباطات بسیاری را فراهم آورده است؛ ازجمله ثبت سیستمی خدمات دریافت شده از خیریه‌ها می‌شود و جلوگیری از بروز موانع و مشکلات بسیار.
بیشتر بخوانید:
وقت آن است که هوش مصنوعی عملکرد خیریه‌ها را بهبود بخشد اما چگونه؟
اگر بخواهید در سطح سیاست‌گذاری تغییری در فضای خیرخواهی ایجاد کنید، چه کاری انجام خواهید داد؟
با توجه به اینکه دولت نیز از پس اعتیاد برنمی‌آید، من لازم می‌بینم در جهت ترک اعتیاد حرکتی انجام دهم. حرکت‌های زیادی در این راستا صورت‌گرفته؛ اما خروجی چندان جالبی از ذیل آن درنیامده است. افراد ترک می‌کنند؛ اما وقتی به جامعه بازمی‌گردند با بیکاری گسترده مواجه می‌شوند. همین باعث می‌شود که دوباره به شرایط پیشین خود بازگردند. اگر درآمد و کار مناسب برای افراد فراهم باشد، آن‌ها نیز به سمت کارهای خلاف نمی‌روند. به‌علاوه، من علاقه دارم کاری تولیدی راه‌اندازی کنم تا بتوانم به‌واسطۀ آن تنها افرادی که ترک اعتیاد کرده‌اند را در حوزۀ تولید مشغول به کار کنم؛ کاری که بتواند برای آن‌ها درگیری ذهنی ایجاد کند و به مغز فرصت بروز افکاری که به سمت اعتیاد برود را ندهد.
22 فروردین 1402
ارسال نظر