اطلس خیر ایران این بار با مدیر مرکز نیکوکاری کارآفرینی برکت که در سال 1399 شروع به کار کرده است، در ارتباط با وضعیت فضای خیرخواهی ایران به مصاحبه پرداخته است. در ادامه با ما همراه باشید تا متن مصاحبه آقای احمد طهماسبی سردارآبادی را همراه هم بخوانیم.
وضعیت فعالیتهای خیرخواهانه در ایران را با توجه به عوامل مختلف سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی چگونه ارزیابی میکنید؟
به نظر من در کشور ما با توجه به اینکه دین قالب مردم، دین اسلام است و این دین توجه ویژهای به موضوعات نیکوکاری و کار خیر دارد، در اکثریت مواقع شاهد همراهی مطلوبی در این دست فعالیتها از جانب مردم هستیم.
از منظر قانونی، حقوقی و سیاسی مسئولین مربوطه تا جایی که بتوانند، پشتیبانی نسبتاً مناسبی از فضای خیر کشور دارند. علاوه بر اینها از نظر فرهنگی و اجتماعی هم مردم ما در طول تاریخ ثابت کردهاند که مردم خیرخواهی هستند و نگاه ویژهای به کار خیر دارند. امید است که همواره در این راه ثابتقدم باشند و منجر به رشد و پیشرفت این حوزه شوند.
در چند سال گذشته چه مواردی را از نظر اثرگذاری بر فضای خیر مؤثرتر میدانید؟
از یک سو گرانیها و کوچک شدن سفرهی مردم عامل مؤثری بر کاهش کمکهای مردمی شد؛ همین گرانی و شرایط نابسامان اقتصادی بستری برای کاهش اعتماد مردم به این مراکز نیکوکاری را نیز فراهم کرد.
خدعه و نقشه دشمنان کشور نیز بر این بیاعتمادی دامن میزند و باعث میشود تا مردم بخواهند بهصورت مستقیم کمکهایشان را به قشر نیازمند و هدف برسانند. از سوی دیگر ما در سالهای اخیر شیوع کرونا را داشتیم که منجر به گرفتاری بیشتر اقشار آسیبپذیر جامعه شد و از جهاتی توانست با ایجاد همدلی بیشتر در مردم در جذب کمکها مؤثر باشد. بهخصوص که عالمان دینی در این زمینه نقش بهسزایی داشتند و با بیانات خود مردم را به کار خیر بیشتر ترغیب میکردند.
وضعیت فضای خیر کشور را در طی سالهای پیش رو چطور میبینید؟
ما با فضایی مواجه هستیم که افزایش بیش از حد خیریهها، گروههای جهادی، مراکز نیکوکاری و گروههای خودجوش مردمی که بدون مجوز فعالیت میکنند موجبات سردرگمی و ناهماهنگی خاصی را برای فضای نیکوکاری کشور فراهم کرده است.
اگر این وضع ادامه پیدا کند ما در چند سال آینده هم با افزایش روند خیریههایی مواجه خواهیم بود که هیچ هماهنگی خاصی با جریان نیازمندیهای کشور ندارند و همچنین اعتماد اجتماعی به این حوزه سیر نزولی خود را حفظ خواهد کرد. بنابراین باید به چگونگی تأسیس اینگونه مراکز نیکوکاری و تعدد آنها توجه ویژهای داشت.
برای مطالعه:
شما چه پیشنهادهایی جهت بهبود فضای نیکوکاری کشور ارائه میکنید؟
از نظر من بهترین اقدام این است که در ابتدا تأسیس تمامی گروههای جهادی، مؤسسات نیکوکاری و خیریه بهطور کامل متوقف شود. پس از آن باید ساز و کاری ایجاد کرد تا با اهداف تأسیس چنین مراکزی هماهنگ باشد.
بدین صورت که تقاضای مؤسسات برای فعالیت، باید بر اساس ویژگیهای شهری، روستایی، جمعیت و وضعیت هر منطقهای که خواستار تأسیس خیریه در آن هستند، مورد بررسی قرار بگیرد تا درنهایت بتواند بستری برای بهبود فضای خیرخواهی کشور شود.
ارسال نظر