روند نیکوکاری جامعه بریتانیا در دوران کرونا

مطالعه بنیاد کمک‌های خیریه (CAF) درباره نیکوکاری در بریتانیا، بزرگ‌ترین مطالعه پیرامون رفتارهای خیریه در این منطقه است که هر ماه با هدف کمک به مؤسسات خیریه، دولت و جامعه جهت شناخت بهتر فضای خیریه بریتانیا با نمونه‌ای از افراد جامعه مصاحبه می‌کند. 

در اکتبر 2020، بنیاد CAF؛ گزارش ویژه‌ای را در مورد روندهای نیکوکاری بریتانیا در مراحل اولیه همه‌گیری جهانی کووید-19 منتشر کرد. گزارش حاضر در ادامه تحقیقات ما پیرامون تأثیر کووید-19 بر فضای خیریه در بریتانیا است.

این گزارش مبتنی بر مصاحبه‌های آنلاین ماهانه در طول سال 2020 است و نظرسنجی‌های اخیر در سال 2021 همزمان با آغاز لغو محدودیت‌های کرونایی را دربرمی‌گیرد (در مجموع 22 هزار مصاحبه). تعدادی تحلیل از روندهای بلندمدت نیز با استفاده از داده‌های جمع‌آوری‌شده ماهانه از می 2016 در این گزارش گنجانده شده است.

با CAF آشنا شوید.!

«بنیاد کمک‌های خیریه» (CAF)، یک مؤسسه خیریه بین‌المللی پیشرو در بریتانیاست که 9 دفتر در شش قاره دنیا را اداره می‌کند. این بنیاد با شرکای صنعتی، دولت و افراد نیکوکار همکاری می‌کند تا از دسترسی خیریه‌های سراسر جهان به تأمین منابع مالی مطمئن شود. این به بنیاد اجازه می‌دهد تا سهم خود در ایجاد آینده‌ای پایدار و عادلانه برای همه را ایفا کند.

گزارش مدیرعامل بنیاد کف

"تجزیه و تحلیل سیر تکامل رفتارهای خیریه ما بسیار مهم است. برای اینکه کمک‌هایمان بیشترین تأثیر و فایده را داشته باشد، باید بدانیم که افراد چگونه و چه زمانی کمک می‌کنند"

در پی واکنش افراد، سازمان‌ها و کل جامعه به شوک اولیه کووید-19 و گام‌های موقت بعدی در جهت عادی‌سازی شرایط، فضای خیریه در بریتانیا همچون خیلی مسائل دیگر زندگی به طرز چشمگیری تغییر کرده و برای خیلی از ما نقش خیریه در تمام اشکال فراوان آن وضوح و نمود بیشتری پیدا کرده است. 

بنیاد CAF به عنوان یک مؤسسه پیشرو در این بخش متعهد است که به همه ما کمک کند تا ضمن شناخت چالش‌های فعلی فرا رویِ هزاران مؤسسه خیریه در سراسر بریتانیا، واکنش بهتری به این چالش‌ها داشته باشیم.

تجزیه و تحلیل سیر تکامل رفتارهای خیریه ما از اهمیت زیادی برخوردار است و برای اینکه کمک‌هایمان بیشترین تأثیر و فایده را داشته باشد، باید بدانیم که افراد چگونه و چه زمانی کمک می‌کنند. به همین دلیل ما ارزش بالایی برای گزارش حاضر که بزرگ‌ترین و مفصل‌ترین مطالعه در نوع خود در بریتانیاست، قائل هستیم.

این مطالعه اطلاعات منحصر به فردی را درباره روش‌های کمک مردم بریتانیا به امور خیریه، مبالغی که اهدا می‌کنند و دلایل و انگیزه‌های مورد نظر آنها برای حمایت‌های خیریه، ارائه می‌دهد.
ما این کار را با هدف کمک به افزایش گفتمان ملی در رابطه با نیکوکاری، تأکید بر کارهای ارزشمندی که توسط مؤسسات خیریه و جوامع انجام می‌‎شود و ارج نهادن به سخاوتمندی مردم بریتانیا انجام می‌دهیم.

مهم‌تر از همه این مطالعه به دولت، سیاست‌گذاران و مؤسسات خیریه همکار برای ترویج همکاری لازم جهت پیش‌برد ابتکارات مهم، شناسایی چالش‌ها، ترغیب نوآوری دیجیتال و در نهایت بهبود زندگی کمک می‌کند. 

این گزارش متکی بر «گزارش ویژه کووید-19 در سال 2020» در رابطه با روندهای نیکوکاری در مراحله اولیه همه‌گیری است و نشان می‌دهد که کمک‌های ما طی بلندمدت چه تغییری کرده است.

کاهش شدید کمک‌های نقدی، بازگشت به رویدادهای حضوری جذب کمک و پذیرش مستمر کمک‌های دیجیتال توسط عموم مردم از جمله عناصر این گزارش هستند که به سازمان‌های خیریه کمک می‌کنند تا ضمن انطباق و انجام کارهای بیشتر برای ذینفعان خود دستاوردهای بیشتری برای آنها داشته باشند.

در حالی که ما همچنان شاهد افزایش کل مبالغ اهدایی به خیریه در طول سال 2020 به 11.3 میلیارد پوند - از 10.6 میلیارد پوند در سال 2019 - هستیم، اما روند نگران‌کننده‌ای که نخستین بار در سال 2016 مشاهده شد، حاکی است که کاهش تعداد افراد کمک‌کننده کماکان ادامه دارد. 

هر چند افرادی که کمک می‌کنند مبالغ کمک‌هایشان را افزایش داده‌اند، اما پایداری مؤسسات خیریه به کمک‌های جمعی متکی است. با این حال ذکر این نکته باعث قوت قلب است که حتی با وجود نگرانی مردم درباره مسائل مالی خانوار در شرایط نامطمئن (نظیر کووید 19)، کمک به امور خیریه همچنان جزء لاینفک زندگی میلیون‌ها نفر است. 

با انتشار این مطالعه نه تنها به دنبال اطلاع‌رسانی و آگاهی‌بخشی هستیم بلکه می‌خواهیم روح سخاوتمندی را نیز به نمایش بگذاریم.

نیل هسلوپ

مدیرعامل بنیاد کمک‌های خیریه

یافته‌های اصلی گزارش روند نیکوکاری در بریتانیا

1. مردم بریتانیا در سال 2020 بالغ بر 11.3 میلیارد پوند به مؤسسات خیریه اهدا کردند؛

طبق تجزیه و تحلیل صورت‌گرفته تخمین می‌زنیم که کل مبالغ اهدایی در بریتانیا طی سال 2020 برابر 11.3 میلیارد پوند بود (در مقایسه با 10.6 میلیارد پوند در سال 2019). این در شرایطی است که نگرانی‌های قابل توجهی در خصوص مسائل مالی خانوار وجود دارد تا جایی که 44 درصد از مردم نگران وضعیت مالی خود هستند. 

2. حتی با وجود گشایش مجدد اقتصادی، تعداد افرادی که کمک می‌کنند همچنان کمتر از حد متوسط است؛

در حالی که پیشتر سطح کمک‌های خیریه در مرحله نخست قرنطینه عمومی بریتانیا در بهار 2020 را بالاتر از حد متوسط گزارش کرده بودیم، اما نتایج سالانه و تجزیه و تحلیل اولیه روندها تا سال 2021 از کاهش قابل توجه کمک‌های خیریه در نیمه دوم سال 2020 حکایت دارد. سطح کمک‌های مالی در سال 2021 نیز کماکان کمتر از حد متوسط است.

3. مهم‌ترین دلیل کمک‌های مالی، رفاه حیوانات است؛

وقوع همه‌گیری باعث کاهش شور و اشتیاق بریتانیایی‌ها برای کمک به رفاه و سلامتی حیوانات نشده است. بیش از یک چهارم اهداکنندگان (27 درصد) در سال 2020 به این هدف کمک کردند و تقریباً 1 میلیارد پوند بین آنها جمع‌آوری شد. کودکان و جوانان دومین دلیل و انگیزه مهم برای کمک کردن بودند (24 درصد).

4. افراد کمتری کمک می‌کنند، اما نیکوکاران مبالغ بیشتری را اهدا می‌کنند؛

در آغاز همه‌گیری، کمک‌های مالیِ بیش از حد معمول به صورت ماه به ماه انجام شد و هدایای خیریه در بخش عمده هشت ماهه نخست سال 2021 نسبتاً بالاتر از حد معمول بود. دوری از کمک‌های نقدی شاید به این افزایش کمک کرده باشد، چرا که اهداکنندگان دیگر مقید به مقدار پول نقد در جیب خود نیستند و خیریه‌ها به راحتی توانسته‌اند مقدار کمک مالی دلخواه را بر روی وب‌سایت‌های خود تبلیغ کنند.

5. استفاده از کمک‌ هدیه (Gift Aid) از زمان شروع همه‌گیری افزایش یافته است؛

هرچند تعداد افرادی که کمک مالی می‌کنند کاهش یافته است، اما افراد بیشتری نسبت به قبل از طرح کمک هدیه (Gift Aid) در مورد کمک‌های خود استفاده می‌کنند. 

این طرح به اهداکنندگان اجازه می‌دهد با هدایت مالیات بر درآمدی که بابت کمک خود پرداخت می‌کردند به سمت خیریه‌ مورد نظرشان، افزایش کمک‌های خود را افزایش دهند.
تعداد اهداکنندگانی که از Gift Aid استفاده می‌کنند، پیوسته و به مرور زمان افزایش یافته و از 51 درصد در سال 2018 به 53 درصد در سال 2019 و 55 درصد در سال 2020 رسیده است.

6. در برخی مقاطع سال 2020 کمک‌های نقدی تقریباً محو شد و در سال 2021 نیز کمتر از سطوح تاریخی باقی ماند؛

در مجموع اهداکنندگان بسیار کمتری از روش کمک‌های نقدی استفاده می‌کنند، در حالی که تعداد بیشتری با استفاده از روش‌های دیجیتالی و تماس آزاد از جمله وب‌سایت، اپلیکیشن یا کارت بانکی اقدام به کمک کردند. 

در ژانویه 2021 حدود 7 درصد اهداکنندگان از پول نقد استفاده کردند در حالی که این رقم در یک ماه ژانویه عادی بین 30 تا 40 درصد است. استفاده از این روش‌ها توسط افراد بالای 55 سال در سال 2020 شتاب گرفت.

یافته‌های کلی گزارش از مشارکت افراد در فعالیت‌های خیریه

1. چه تعداد از افراد مشارکت می‌کنند؟

در طول سال 2020 مشارکت کلی در مجموع کاهش یافت و تا سال 2021 در سطحی نزولی باقی مانده است.

در این مطالعه فهرستی از فعالیت‌های خیریه و مدنی به پاسخ‌دهندگان عرضه و از آنها سؤال شد که طی چهار هفته و 12 ماه قبل از نظرسنجی کدام یک از این فعالیت‌ها را انجام داده‌اند.

تجزیه و تحلیل ما نشان می‌دهد که در طول سال 2020 کاهش قابل توجهی در مشارکت ماهانه وجود داشته که تا اوت 2021 ادامه داشته است. کاهش در فعالیت چهار هفته (ماه) اخیر بزرگ‌ترین افت پایدار از زمانی است که ما نظرسنجی‌های آنلاین را در سال 2016 آغاز کردیم. 

گزارش مشارکت در 12 ماه اخیر نیز الگوی مشابهی را نشان می‌دهد. در جولای 2021 تعداد افرادی که گزارش کردند حداقل یکی از این فعالیت‌ها را در طول 12 ماه گذشته انجام داده‌اند، به پایین‌ترین رکورد از زمان آغاز نظرسنجی‌ها در سال 2016 رسید. با این وجود واقعیت این است که از زمان شروع همه‌گیری اکثریت مردم توانسته‌اند به نحوی در فعالیت‌های نیکوکارانه مشارکت کنن.

مشارکت کلی در یک فعالیت خیریه یا مدنی: ژانویه 2019 تا اوت 2021

شکل 1: شما طی 12 ماه/ چهار هفته گذشته در کدامیک از فعالیت‌های زیر شرکت کرده‌اید؟

2. چه کسانی بیشترین مشارکت را دارند؟

افراد مسن‌تر همچنان بیشترین احتمال مشارکت در فعالیت‌های خیریه یا مدنی - اما در سطحی پایین‌تر از دوران قبل از همه‌گیری - را دارا هستند. افراد بالای 65 سال احتمالاً بیش از بزرگسالان جوان‌تر به فعالیت‌های خیریه و مدنی می‌پردازند، الگویی که با روند سال‌های گذشته منطبق است. 

با این حال به رغم لغو محدودیت‌هایی که طی تابستان 2021 در سراسر بریتانیا اتفاق افتاد، مشارکت این گروه سنی در طول همه‌گیری کاهش یافته و نسبتاً کمتر از سطوح پیش از کووید است. خطر بالای ابتلا به کووید در این گروه سنی احتمالاً بر توانایی آنها برای مشارکت تأثیر گذاشته و روند کاهش رویدادهای خیریه ممکن است همچنان فرصت‌های کمک کردن برای این گروه سنی را محدود کند.

مشارکت کلی در یک فعالیت خیریه یا مدنی در بین افراد بالای 65 سال طی چهار هفته گذشته: مقایسه‌ای بین دوران قبل از همه‌گیری (2019) و حین آن (2021) (ژانویه تا اوت)

شکل 2: شما طی چهار هفته گذشته در کدامیک از فعالیت‌های زیر شرکت کرده‌اید؟ (همه افراد بالای 65 سال که حداقل یک فعالیت را انجام دادند)

به طور مشابه، طبق یک الگوی ماهانه، جوان‌ترین بزرگسالان بریتانیا نیز تاکنون در سال 2021 کمتر از ماه‌های مشابه سال 2019 (یعنی قبل از کووید) در فعالیت‌های خیریه یا مدنی شرکت کرده‌اند. 

با نگاهی به روند بلندمدت طی پنج سال گذشته مشخص می‌شود که نوع واقعی فعالیت‌های صورت‌گرفته با افزایش سن به طور معمول تغییر می‌کند، گرچه در بسیاری از موارد در سطوح پایین‌تر. شکل 3 رایج‌ترین شیوه‌های مشارکت هر گروه سنی را به تصویر می‌کشد.

رایج‌ترین شیوه‌های مشارکت در فعالیت‌های خیریه برحسب گروه سنی (میانگین 2020)

شما طی 12 ماه گذشته در کدامیک از فعالیت‌های زیر شرکت کرده‌اید؟

زنان احتمالاً بیش از مردان در تقریباً همه فعالیت‌های ذکرشده شرکت‌کننده کرده‌اند. در سال 2020، از هر 10 زن 9 تای آنها (90 درصد) عنوان کردند که طی 12 ماه گذشته دست کم در یکی از فعالیت‌های ذکرشده مشارکت کرده‌اند، در حالی که رقم مشابه برای مردان بیش از هشت نفر (83 درصد) بود. 

به طور مشابه تقریباً از هر 10 زن هفت تای آنها (67 درصد) از طریق کمک یا حمایت مالی به امور خیریه کمک کردند که این رقم برای مردان 6 نفر (58 درصد) بود. این الگوها در طول زمان ثابت هستند و به نظر نمی‌رسد که در پی همه‌گیری تغییر کرده باشند.

یافته های کلی گزارش از اهدای پول

1. چه تعدادی کمک می‌کنند؟

حمایت عمومی از مؤسسات خیریه در طول اولین قرنطینه متوقف، اما در نیمه دوم سال 2020 افرادی کمتر از حد معمول شروع به کمک کردند و این روند در سال 2021 ادامه یافت.

در نیمه نخست سال 2020 تعداد افرادی که به امور خیریه کمک کردند به طور کلی با سالیان گذشته مطابقت داشت (با وجود آغاز شیوع کرونا). در «گزارش ویژه کووید 19» که در نوامبر 2020 منتشر شد، اشاره کردیم که این گواهی بر سخاوتمندی مردم بریتانیا با وجود شرایط سختی است که بسیاری با آن مواجه هستند. 

طی این «گزارش ویژه» عنوان شد که پس از نخستین اعلان عمومی «در خانه بمانیم» در انتهای مارس 2020، سیل اولیه فعالیت‌های جذب کمک مالی آغاز شد که از جمله این فعالیت‌ها می‌توان به اقدامات «کاپیتان تام» برای جمع‌آوری پول جهت مؤسسه خیریه «NHS Together»؛ اجرای چالش 2.6 توسط برگزارکنندگان ماراتن لندن (که معمولاً در آوریل برگزار می‌شود، اما در سال 2020 تا پاییز به تعویق افتاد)؛ و دو رویداد تلویزیونی برای جمع‌آوری کمک اشاره کرد. همه این فعالیت‌ها در آوریل 2020 اتفاق افتاد. 

در عین حال، میانگین کلی مقدار کمک‌های مالی ماهانه افزایش یافت و از 47 به 58 پوند در ماه مارس رسید. با این حال به رغم تلاش‌های هماهنگ و تا حدودی موفق بخش خیریه برای ترغیب حمایت عمومی طی ماه‌های نخست همه‎‌‌گیری، در نیمه دوم سال 2020 شاهد کمک‌هایی کمتر از حد معمول بودیم و این روند تا اوت 2021 (یعنی زمانی که ما تجزیه و تحلیل نهایی داده‌ها را آغاز کردیم) ادامه یافت. 

در این میان، سپتامبر 2020 و آوریل 2021، شاهد کمترین رکورد کمک‌های ماهانه از سال 2016 مصادف با آغاز نظرسنجی‌های آنلاین بود. سطح کمک‌های خیریه در نیمه دوم سال 2020 به مقدار کمتر از حد معمول رسید و این روند در سال 2021 ادامه یافت.

نسبت بزرگسالانی که اقدام به کمک یا حمایت از دیگران کردند: ژانویه 2019 تا اوت 2021

شکل 3: شما طی چهار هفته گذشته در کدامیک از فعالیت‌های زیر شرکت کرده‌اید؟ (اهدای پول به خیریه، حمایت فردی برای یک خیریه)

در دو ماه پایانی سال به طور سنتی بیشترین تعداد افراد اقدام به کمک مالی می‌کنند و مقدار کمک‌ها نیز در این برهه از سال معمولاً بیشتر است. با این حال ترکیب عواملی چون کاهش قدرت هزینه‌کرد اقتصادی، کاهش فعالیت‌های جذب کمک مالی و کاهش تعداد افرادی که می‌توانستند در رویدادها، مکان‌های عبادت یا محل کار کمک مالی کنند، منجر به رونق پایین کمک‌های خیریه در این مدت شد.

در نوامبر و دسامبر 2020 افراد بسیار کمتری نسبت به ماه‌های مشابه سالیان گذشته اقدام به کمک مالی کردند و بیشترین اختلاف در ماه نوامبر که معمولاً اوج کمک‌های خیریه در بریتانیاست، مشاهده شد (در چهار هفته گذشته 30 درصد کمک کردند، در مقایسه با 40 درصد نوامبر 2019). 

توقف برنامه‌های معمول جمع‌آوری کمک‌های خیریه در بریتانیا نظیر «Poppy Appeal» و «Children in Need» احتمالاً در این کاهش دخیل بوده است. به علاوه سطح حمایت مالی (sponsorship) در طول سال 2020 کلاً کمتر از حد معمول بود. تاکنون در سال 2021، نشانه‌های چندانی از بهبود مشاهده نشده که احتمالاً بازتابی از لغو یا کاهش خیلی از رویدادهای جذب کمک‌ مالی است. 

در یک سال عادی معمولاً حمایت مالی از ماه ژانویه و فوریه در سطوح پایین آغاز می‌شود اما با گرم‌تر شدن هوا (برهه‌ای که مردم تمایل دارند از طریق فعالیت‌های مختلف در فضای باز برای مؤسسات خیریه پول جمع‌آوری کنند) افزایش می‌یابد، اما در سال 2020 افزایش معمول در فصل بهار اتفاق نیافتاد و در عوض با ورود به پاییز 2021، سطح حمایت مالی کمتر از حد متوسط باقی ماند. 

روندهای بلندمدت نشان می‌دهد تعداد افرادی که از طریق «sponsorship» اقدام به کمک می‌کنند، از سال 2017 رو به کاهش بوده است.

2. هر فرد چه مبلغی کمک می‌کند؟

به نظر می‌رسد این بیماری همه‌گیر باعث شده که افراد کمتری کمک کنند.

در سال‌های قبل از همه‌گیری شاهد این روند بودیم که افراد کمتر، مبالغ بیشتری اهدا می‌کنند. پاسخ نظرسنجی‌های مربوط به سال‌های 2020 و 2021 نشان می‌دهد که این روند تا حدودی حفظ شده است. 

تجزیه و تحلیل ما از رشد میانگین (متوسط) کمک‌های ماهانه در چند ماه نخست همه‌گیری از 49 پوند در مارس 2020 به بیش از 60 پوند در ماه‌های آوریل و می حکایت دارد و در سپتامبر آن اسال به نقطه اوج 67 پوند رسیده است. میانگین کمک‌های مالی ماهانه در اغلب اوقات سال 2021 در مقایسه با سطوح قبل از همه‌گیری اندکی افزایش یافته است (این رقم در ژانویه تا ژوئن 2021 برابر 49 پوند بود، در مقایسه با 42 پوند مدت مشابه در سال 2019).

یکی از موارد استثنای این روند در دسامبر 2020 و زمانی اتفاق افتاد که افراد کمتری کمک کردند و در عین حال مقدار کمک‌های آنها نیز کمتر از حد معمول برای آن برهه از سال بود. 

میانگین کمک‌های مالی در دسامبر 2020 برابر 58 پوند بود، حال آنکه در دسامبر 2019 و دسامبر 2018 این رقم به ترتیب 61 و 67 پوند گزارش شده بود. از آنجا که تعداد افراد کمتر از حد معمول در موسم جشن‌های پایان سال کمک مالی کردند، بسیاری از مؤسسات خیریه که به پویش‌های جمع‌آوری کمک کریسمس متکی هستند، احتمالاً با ضرر و زیان‌هایی مواجه شده‌اند.

شکل 4: میانگین مبلغ اهدایی از طریق کمک یا حمایت ماهانه

افراد مسن‌تر با اهدای هدایای بزرگ‌تر به همه‌گیری کووید واکنش نشان دادند، در حالی که جوانان کمک‌های مالی خود را کاهش دادند.

افزایش میانگین هدایای ماهانه (از طریق کمک یا حمالی مالی) در طول سال 2020 عمدتاً ناشی از افراد مسن‌تر بود. گرچه در سال 2019، اهداکنندگان 25 تا 34 ساله بالاترین میانگین هدایای ماهانه را با رقم 50 پوند ثبت کردند، اما در سال 2020 این رقم به 45 پوند کاهش یافت.

در عین حال در بین افراد 16 تا 24 ساله این افت شدیدتر بود و از 46 به 29 پوند رسید. با این حال در سال 2020 میانگین مبلغ اهدایی ماهانه افراد 66 تا 64 ساله به 71 پوند رسید که بسیار بیشتر از رقم مشابه سال 2019 (45 پوند) بود. به همین ترتیب مبلغ اهدایی افراد بالای 65 سال نیز از 48 به 63 پوند افزایش پیدا کرد.

طبق این گزارش میانگین مبلغ کمک مردان همچنان بیش از زنان است، اما هر دو گروه هدایای خود نسبت به سال 2019 را افزایش داده‌اند. میانگین مبلغ اهدایی مردان اکنون 59 پوند است (در مقایسه با 51 پوند در سال 2019)، در حالی که این رقم برای زنان 50 پوند است (در مقایسه با 42 پوند در سال 2019). در عین حال مقدار میانه هر دو گروه از سال 2019 در رقم 20 پوند ثابت مانده است. 

برخی عادت‌های خیریه خود را به دلیل همه‌گیری تغییر داده‌اند.

بین ماه‌های آوریل 2020 تا اوت 2021 از مردم سؤال شد که عادات خیریه آنها در نتیجه همه‌گیری چه تغییری یافته است. طی این دوره، نیمی (52 درصد) از بزرگسالان هیچ تأثیری را بر روی رفتار خیریه خود بروز ندادند، اما بیش از یک سوم (35 درصد) افراد حداقل یک تغییر را گزارش کردند. رایج‌ترین تغییر گزارش‌شده، اهدای کمک مالی به مؤسسات خیریه حامی NHS بود که در بین حدود 13 درصد افراد (حدود یک از هشت نفر) مشاهده شد.

از هر 10 نفر یک نفر (10 درصد) عنوان کرد که به اهداف جدید یا متفاوت کمک می‌کند، در حالی که از هر 20 نفر یک نفر به درخواست‌ تأمین سرمایه جمعی یا «crowdfunding» پاسخ مثبت داده بود (5 درصد) و همین تعداد به درخواست‌های غیر خیریه‌ای در واکنش به همه‌گیری (4 درصد) یا کمک به مؤسسات خیریه که به بحران واکنش نشان می‌دهند (4 درصد) پاسخ مثبت داده بودند.  

همچنین از هر 20 نفر یک نفر (5 درصد) اعلام کرد که پرداخت‌های منظم به امور خیریه را متوقف کرده، چرا که نگران وضعیت مالی خود بوده است.

تعداد بیشتری از مردان نسبت به زنان اعلام کردند که هیچ تغییری در عادت‌های خیریه خود ایجاد نکرده‌اند (54 در برابر 51 درصد). این احتمال برحسب سن افزایش می‌یابد و به 59 درصد از افراد بالای 65 سال در مقابل 39 درصد از افراد 16 تا 24 سال می‌رسد. گروه‌های سنی جوان‌تر (16 تا 44 سال) بیش از گروه‌های مسن‌تر به اهداف و انگیزه‌های جدید یا متفاوت ناشی از همه‌گیری کمک کرده‌اند (12 درصد از افراد زیر 45 سال در برابر 9 درصد از افراد بالای 45 سال).

از پاسخ‌دهندگان سؤال شد که احتمال می‌رود کدام فعالیت خیریه را در پاسخ به همه‌گیری انجام ‌دهند و کدامیک از این فعالیت‌ها را قبلاً انجام داده‌اند. از هر پنج نفر، دو نفر (39 درصد) اظهار داشتند که احتمالاً به مؤسسات خیریه محلی کمک می‌کنند و یک نفر از هر 10 نفر (10 درصد) نیز گفت که قبلاً این کار را انجام داده است. 

یک سوم از افراد (32 درصد) گفتند که احتمالاً به یک بانک مواد غذایی کمک می‌کنند و یکی از هر هفت نفر (19 درصد) گفت که چنین کاری را قبلاً انجام داده است. در عین حال از هر پنج نفر یک نفر (19 درصد) اظهار داشت که احتمالاً بیش از حد معمول به مؤسسات خیریه کمک خواهد کرد.

به علاوه از هر 20 نفر یک نفر (5 درصد) گفت که یک مؤسسه خیریه را در وصیت‌نامه خود گنجانده و 3 درصد دیگر اظهار داشتند که «به احتمال زیاد» این کار را به دلیل همه‌گیری انجام می‌دهند.

در مجموع سه نفر از هر 10 نفر (31 درصد) عنوان کردند که احتمالاً کمک‌های خیریه را به جای اهداف بین‌المللی بر اهداف داخلی متمرکز می‌کنند، در حالی که از هر هشت نفر یک نفر (12 درصد) عکس این کار را گزارش و اعلام کرد که احتمالاً با تشدید همه‌گیری در بخش‌های فقیرتر جهان به اهداف بین‌المللی کمک می‌کند.

حدود یک نفر از هر هشت نفر (13 درصد) اعلام کرد که احتمالاً داوطلب یک مؤسسه خیریه محلی می‌شود و یکی از هر 10 نفر (9 درصد) نیز احتمالاً در یک مؤسسه خیریه NHS داوطلب خواهد شد. همچنین از هر 10 نفر یکی می‌گوید که احتمالاً از خدمات ارائه‌شده توسط یک مؤسسه خیریه استفاده خواهد کرد (9 درصد) یا قبلاً این کار را انجام داده است (2 درصد).

استفاده از طرح «Gift Aid» افزایش یافته است.

گرچه تعداد افرادی که کمک مالی می‌کنند کاهش یافته، اما افراد بیشتری نسبت به گذشته از کمک‌ هدیه (Gift Aid) استفاده می‌کنند. تعداد اهداکنندگانی که از Gift Aid استفاده می‌کنند، پیوسته و به مرور زمان افزایش یافته و از 51 درصد در سال 2018 به 53 درصد در سال 2019 و 55 درصد در سال 2020 رسیده است. 

در ژانویه 2021، 61 درصد اهداکنندگان گزارش کردند که از این طرح استفاده می‌کنند، بالاترین نسبتی که تا به امروز ثبت شده است. وقوع همه‌گیری در ابتدا باعث افزایش تعداد اهداکنندگان آنلاین شد. 

از آنجا که وب‌سایت‌های خیریه اهداکنندگان را تشویق به استفاده از این طرح به عنوان بخشی از کمک‌های آنلاین‌شان می‌کنند، ممکن است همه‌گیری به طور غیرمستقیم بر گسترش استفاده از این طرح تأثیرگذار بوده باشد. مباحث بیشتر در مورد روندهای کمک دیجیتال در بخش‌  2.7 این گزارش عنوان شده است.

3. کل مبالغ کمک‌های خیریه چقدر است؟

کل مبالغ اهدایی جامعه در طول سال 2020 حدود 11.3 میلیارد پوند برآورد شده است.

برآوردها حاکی است که کل مبالغ اهدایی در بریتانیا طی سال 2020 برابر 11.3 میلیارد پوند بود که افزایش قابل توجهی را نسبت به 10.6 میلیارد پوند در سال 2019 نشان می‌دهد، گرچه تغییر آماری معناداری نیست. 

همانطور که در شکل 5 نشان داده می‌شود، کل مبالغ اهدایی از سال 2017 به تدریج افزایش یافته، اما باید توجه داشت که این محاسبات تورم را لحاظ نکرده است.

افزایش کل مبالغ اهدایی با توجه به کاهش تعداد کلی اهداکنندگان در نیمه دوم سال قابل توجه است و بیشتر تأیید این یافته ماست که «افراد کمتری کمک می‌کنند اما آنها به طور میانگین کمک‌های بزرگ‌تری انجام می‌دهند.» به طور کلی در سال 2020 میانگین مبلغ هدایا در هر ماه بسیار بیشتر از سال 2019 بود و از 46 به 54 پوند در سال 2020 افزایش یافت.

از آنجا که تحلیل نتایج نظرسنجی نشان می‌دهد که در سال 2020 اقلیت قابل توجهی از مردم (44 درصد) بسیار نگران امنیت درآمد خانواری خود در آینده نزدیک بودند، افزایش میانگین اندازه کمک‌های مالی تحسین‌برانگیز است.

از هر سه نفر بیش از یکی (36 درصد) شخصاً کاهش درآمد قابل خالص خانواری را به دلیل همه‌گیری تجربه کرده و 14 درصد از کاهش چشمگیر آن خبر داده بودند. ما تخمین می‌زنیم که کل مبالغ اهدایی در بریتانیا طی سال 2020 برابر 11.3 میلیارد پوند بوده است (در مقایسه با 10.6 میلیارد پوند در سال 2019).

شکل 5: میانگین و کل مبلغ اهدایی به خیریه طی چهار هفته گذشته

در نیمه نخست سال 2021 (ژانویه تا ژوئن) برآورد می‌شود که مردم بریتانیا 4.6 میلیارد پوند به امور خیریه کمک کردند. این رقم کمتر از 5.4 میلیارد پوند اهدایی طی مدت مشابه سال 2020 (زمانی که حمایت از خیریه‌ها بر اثر همه‌گیری افزایش یافت) است. 

این نشان می‌دهد که مجموع کمک‌های مالی در بریتانیا ممکن است به سطوح قبل از همه‌گیری بازگشته باشد، گرچه دوباره شاید ذکر است که تعداد اهداکنندگان به لحاظ تاریخی همچنان پایین است.

4. مردم به کدام اهداف کمک می‌کنند؟

شایع‌ترین دلایل و اهداف کمک ثابت و بدون تغییر باقی مانده، اما برخی انگیزه‌های کمک تغییر کرده‌اند.

در سال 2020 پنج انگیزه اصلی کمک‌های مالی (بدون احتساب حمایت مالی) مانند سال 2019 بود. سلامت و رفاه حیوانات همچنان محبوب‌ترین دلیل کمک کردن است و 27 درصد اهداکنندگان طی چهار هفته گذشته به این هدف کمک کرده‌اند. 

حمایت از کودکان یا جوانان (24 درصد) و تحقیقات پزشکی (22 درصد) به ترتیب در رتبه‌های بعدی قرار گرفتند. نسبت کمک به «سایر» اهداف از 16 به 19 درصد افزایش یافت که شاید نشاندهنده افرادی باشد که به اهداف مرتبط با ویروس کرونا کمک می‌کنند و کمک‌های خود را در این دسته جای داده‌اند.

در «گزارش ویژه 2020» ذکر شد که طی نیمه نخست آن سال حمایت‌های مالی از مؤسسات خیریه تحقیقات پزشکی به نحو قابل توجهی کاهش یافته بود. تجزیه و تحلیل داده‌های کل سال نشان می‌دهد نسبت افرادی که به تحقیقات پزشکی کمک کردند از 25 درصد در سال 2019 به 22 درصد در سال 2020 کاهش یافته و این روند در نیمه نخست سال 2021 به کاهش خود ادامه داده (21 درصد) و اکنون کمتر از مدت مشابه سال 2019 (26 درصد) است.

به همین ترتیب نسبت اهدای کمک‌های خیریه به امور کودکان یا جوانان که همواره یکی از مهم‌ترین اهداف مورد حمایت در بریتانیاست از 26 به 24 درصد کاهش یافت.

افراد معلول یکی از انگیزه‌های کمک در بریتانیا هستند. حمایت از مؤسسات خیریه معلولان طی چند سال گذشته عموماً ثابت بوده اما حمایت از این گروه با کاهش قابل توجه از 14 درصد در سال 2019 به 10 درصد در سال 2020 رسید. 

به این نظر می‌رسد علت این امر همه‌گیری ویروس کروناست؛ کمک‌های اهدایی در سه ماهه نخست سال 2020 با سال‌های پیش از آن مطابقت داشت، اما سپس درصد کمک به این گروه بین ماه‌های مارس و آوریل تقریباً نصف شد و از 15 به 8 درصد تقلیل یافت. در سال 2021 بهبود جزئی در این خصوص مشاهده شده است.  

همچون سال‌های گذشته، هنر در کنار ورزش و تفریح و سرگرمی کمترین میزان حمایت را جلب کرده است. کمک به مؤسسات خیریه ورزشی و تفریحی در کل مدت همه‌گیری ثابت باقی ماند و هیچ نشانه‌ای از حمایت‌های گسترده‌تر از حد معمول را بروز نداد. 

بخش هنری در ژوئن 2020 شاهد افزایش حمایت بود که در ماه‌های متعاقب آن به تدریج کاهش یافت (6 درصد در ژوئن، 5 درصد در جولای و 4 درصد در اوت). علت افزایش حمایت در ماه ژوئن احتمالاً فعالیت کمپینی است که در این مدت برای حمایت از افراد شاغل در صنایع هنری و متأثر از همه‌گیری کرونا شکل گرفته بود.

شکل 6: شما طی چهار هفته گذشته به کدامیک از اهداف زیر کمک کرده‌اید؟

5. نسبت‌های کمک به اهداف و انگیزه‌های مختلف

سازمان‌های مذهبی همچنان بیشترین کمک‌های مالی را دریافت می‌کنند.

طبق تحقیقات صورت‌گرفته، سازمان‌های مذهبی به طور سنتی بیشترین کمک‌ها را دریافت می‌کنند و پس از کاهش قابل توجه در سال 2019، میانگین مبلغ کمک به این نهادها در سال 2020 به سطح گذشته (91 پوند) بازگشت. سازمان‌های مذهبی تقریباً یک پنجم کل مبالغ اهدایی را دریافت می‌کنند، به این معنا که از هر پوند اهدایی در بریتانیا نزدیک به 1 پوند به این هدف اختصاص می‌یابد.

بخش ورزش، تفریح و سرگرمی با دریافت میانگین 48 پوند دومین هدف بزرگ کمک‌های مالی لقب گرفت و افزایش چهار برابری را نسبت به میانگین کمک در سال 2019 (12 پوند) بروز داد. 

در بخش 2.4 اشاره شد که تعداد اهداکنندگان به بخش ورزش و سرگرمی در طول سال 2020 به شدت ثابت مانده، اما واضح است که حداقل برخی از این حامیان کمک‌های خود را به میزان قابل توجهی افزایش داده‌اند. 

از آنجا که تعداد زیادی از باشگاه‌های ورزشی خیریه قادر به فعالیت در طول قرنطینه نیستند، این سطح از حمایت می‌بایست برای سازمان‌های مربوطه حیاتی بوده باشد و از اهمیت زیاد آنها برای جوامع محلی‌شان پرده بردارد.

در مقابل، نسبت کمک به اهداف مرتبط با امور هنری با کاهش قابل توجه از 65 پوند در سال 2019 به 30 پوند در سال 2020 رسید.

گفتنی است از آنجا که تعداد کمی از افراد خواهان کمک به این دو هدف هستند، اهداکنندگان کمی که تغییرات اساسی در کمک‌های خود ایجاد کرده‌اند، می‌توانند تأثیر زیادی بر میانگین داشته باشند.

مدارس، دانشکده‌ها و دانشگاه‌ها سومین هدف بزرگ میانگین کمک‌های ماهانه بودند (42 پوند) و کمک‌های برون‌مرزی و امداد و نجات بالایا (37 درصد) در رتبه بعدی قرار گرفت. 

میانگین کمک‌های مالی به این آخری از سال 2019 (20 پوند) به طور قابل توجهی افزایش یافته که شاید بازتاب واکنش مردم بریتانیا به تلاش‌های جهانی یا بین‌المللی در خصوص همه‌گیری باشد. از هر 5 پوند اهدایی در بریتانیا تقریباً 1 پوند به سازمان‌های مذهبی تعلق می‌گیرد.

شکل 7: نسبت کل مبالغ دریافتی هر هدف در سال 2020

6. چه کسی به چه هدفی کمک می‌کند؟

طبق روندهای بلندمدت تصمیم حمایت از یک هدف خاص تحت تأثیر عوامل جمعیت‌شناختی است.

زنان بیشتر از مردان از مؤسسات خیریه حامی حیوانات (32 در مقابل 21 درصد)، کودکان یا جوانان (25 در مقابل 21 درصد) و هنر (4 در مقابل 3 درصد) حمایت می‌کنند. 

در مقابل مردان بیشتر از زنان از تحقیقات پزشکی (25 در مقابل 20 درصد)، اهداف مذهبی (13 در مقابل 11 درصد) و مدارس، دانشکده‌ها و آموزش (5 در مقابل 3 درصد) حمایت می‌کنند. این نتایج طی سال 2020 جمع‌آوری شد و به خوبی بیانگر تفاوت‌هایی است که در تحقیقات سال‌های گذشته تعیین شده بود.

معمولاً اهداکنندگان مسن‌تر بیش از نسل جوان‌ از برخی اهداف حمایت می‌کنند. حدود یک چهارم (24 درصد) از افراد بالای 65 سال در چهار هفته گذشته به بیمارستان‌ها و آسایشگاه‌ها مراجعه کرده‌اند؛ احتمال حمایت از این اهداف در بین افراد 16-24 ساله به 11 درصد کاهش می‌یابد. به همین ترتیب 17 درصد از افراد بالای 65 سال در مقایسه با فقط 7 درصد از جوانان 16-24 ساله به اهداف مذهبی کمک کرده بودند.

افزایش احتمال کمک مالی افراد بالای 65 سال به امداد برون‌مرزی و حوادث و بلایای طبیعی نسبت به اهداکنندگان جوان از روندهای جدیدی بود که در سال 2020 ظاهر شد؛ یک پنجم از افراد بالای 65 سال در مقایسه با 15 درصد از افراد 64 سال یا کمتر به این اهداف کمک کردند.

اهداکنندگان جوان‌تر بیش از افراد مسن به مؤسسات خیریه حامی سلامت فیزیکی یا روانی کمک می‌کنند؛ 20 درصد از افراد 16-24 ساله در چهار هفته گذشته به این هدف کمک کردند، در حالی که این نرخ در بین افراد بالای 65 سال تنها 8 درصد بود.

از لحاظ منطقه‌ای، افراد ساکن لندن احتمال بیشتری می‌رود که به بی‌خانمان‌ها و پناهنگاه‌های آوارگان کمک کنند (25 درصد در مقابل 19 درصد میانگین بریتانیا) که احتمالاً نتیجه رواج بیشتر پدیده بی‌خانمانی در شهرهای بزرگ است.

ساکنان ایرلند شمالی به احتمال زیاد به سازمان‌های مذهبی کمک می‌کنند (24 درصد در مقابل 12 درصد میانگین بریتانیا) در حالی که حمایت از حفظ منابع طبیعی، محیط زیست و میراث طبیعی همچنان در بالاترین میزان خود در «ساوت وست» قرار دارد (21 درصد در مقابل میانگین 15 درصد). این تفاوت‌ها در سال‌های گذشته نیز ثبت شده است.

7. مردم چگونه کمک می‌کنند؟

همه‌گیری کرونا تأثیر قابل توجهی بر روش کمک‌های مردم به امور خیریه داشته است.

به طور سنتی، پول نقد محبوب‌ترین و رایج‌ترین روش کمک کردن است. در سال 2019 حدود نیمی (51 درصد) از اهداکنندگان از طریق پول نقد کمک کرده بودند، اما در سال 2020 این رقم به تنها 38 درصد از اهداکنندگان تقلیل یافت. 

تحلیل دقیق عادات رفتاری در بهار 2020 نشان می‌دهد که نسبت اهدای نقدی طی چهار هفته گذشته از 39 درصد در فوریه 2020 به 13 درصد در آوریل و تنها 9 درصد در ماه‌های می و ژوئن کاهش یافت. تأثیر همه‌گیری در اینجا مشهود است: پرداخت‌های نقدی در طول سال 2020 با توجه به وابستگی شدید به تعاملات رودررو و چهره به چهره بسیار کمتر از حد معمول بود و این روند با وجود حذف تدریجی محدودیت‌ها تا سال 2021 ادامه یافته است.

تجزیه و تحلیل‌ها نشان می‌دهد که همزمان با کاهش قابل توجه کمک‌های نقدی، اهداکنندگان به سمت روش‌های آنلاین حرکت کردند. کمک‌های مالی صورت‌گرفته از طریق روش‌های دیجیتالی یا تماس آزاد در بهار 2020 و زمانی که کشور نخستین بار تحت قرنطینه قرار گرفت، به میزان قابل توجهی افزایش یافت. 

در ماه مارس، 13 درصد اهداکنندگان از طریق یک وب‌سایت یا اپلیکیشن و 11 درصد از طریق کارت نقدی کمک‌های خود طی چهار هفته گذشته را انجام داده بودند و در مآوریل این ارقام به 24 و 25 درصد افزایش یافت، اما همانطور که در شکل 8 مشخص است افزایش کمک از طریق وب‌سایت یا اپلیکیشن در این سطح بالا پایدار نبود، گرچه اهدای کمک توسط کارت نقدی همچنان سطح بالای خود را در سال 2021 حفظ کرد.

شکل 8: نسبت اهداکنندگان ماهانه که با پول نقد و وب‌سایت/اپلیکیشن کمک می‌کنند.

با وضع محدودیت‌های کووید 19، ارائه کمک از طریق سایر روش‌های چهره به چهره نیز کاهش یافت. نسبت افرادی که طی 12 ماه گذشته کالاهایی را جهت امور خیریه خریداری کرده بودند از 38 درصد در سال 2019 به 35 درصد در سال 2020 کاهش یافت و نسبت خرید بلیط بخت‌آزمایی یا لاتاری نیز با کاهش 5 درصدی از 38 به 33 درصد تقلیل پیدا کرد. 

با توجه به لغو بسیاری از رویدادها، نسبت کمک‌هایی که در این رویدادها جمع‌آوری می‌شود نیز کاهش یافت، اما به نظر می‌رسد سایر اشکال خیریه تحت تأثیر همه‌گیری قرار نگرفته است. هرچند درصد کمی از افراد از توقف پرداخت‌های منظم به خیریه به دلیل نگرانی پیرامون وضعیت مالی خود خبر دادند، استفاده کلی از بدهی مستقیم و سفارش ثابت (36 درصد) منطق بر سال‌های گذشته بود.

به همین ترتیب نسبت افرادی که حق عضویت و اشتراک مؤسسات خیریه را پرداخت کردند ثابت و بدون تغییر ماند (16 درصد). در بین افرادی که از طریق حق عضویت و اشتراک کمک کردند، اکثریت قریب به اتفاق (89 درصد) کماکان به انجام این کار از طریق بدهی مستقیم یا سفارش ثابت (دائم) ادامه دادند. 

از هر پنج نفر یکی (19 درصد) این کار را با یک بار پرداخت انجام داد. در اینجا ما همچنان شاهد روندهای مختلف جمعیت‌شناختی برای کانال‌های مختلف کمک هستیم. 

اهداکنندگان جوان‌تر بیش از افراد مسن طی 12 ماه گذشته از طریق یک وب‌سایت یا اپلیکیشن کمک کرده‌اند (38 درصد افراد 25-34 ساله در برابر 18 درصد از افراد بالای 65 سال)، در حالی که گرایش اهداکنندگان مسن‌تر به کمک از طریق بدهی مستقیم/سفارش ثابت (49 درصد از افراد بالای 65 سال در برابر 14 درصد از افراد 16-24 سال) یا حق عضویت (21 درصد از افراد بالای 65 سال در برابر 7 درصد از افراد 16-24 سال) است. 

هرچند این روندهای تاریخی ثابت باقی مانده است، نتایج نشان می‌دهد که تعداد بیشتری از اهداکنندگان مسن‌تر نسبت به سال‌های گذشته با فناوری کمک‌های خود را انجام می‌دهند. نسبت اهداکنندگان بالای 65 سال که طی 12 ماه گذشته از طریق یک وب‌سایت یا اپلیکیشن کمک کرده‌اند از 14 درصد در سال 2019 به 18 درصد در سال 2020 افزایش یافته و نسبت اهداکنندگان با کارت نقدی نیز از 13 به 18 درصد رسیده است. 

در بین اهداکنندگان 55 تا 64 ساله این افزایش از وضوح بیشتری برخوردار است؛ 25 درصد این افراد از طریق یک وب‌سایت یا اپلیکیشن در سال 2020 کمک کردند (در مقایسه با 17 درصد سال 2019). 

اهداکنندگانی که در سال 2020 از طریق وب‌سایت یا اپلیکیشن کمک کردند، تمایل داشتند تا این کار را از طریق یک وب‌سایت واسطه نظیر «JustGiving» یا «Virgin Money Giving» انجام دادند (61 درصد)؛ این روند همسو با سال‌های گذشته است. 

حدود نیمی (49 درصد) از اهداکنندگان آنلاین مستقیماً از طریق وب‌سایت خیریه و 17 درصد نیز از طریق رسانه‌‌های اجتماعی کمک‌های خود را انجام دادند. اهدای پول نقد در سال 2020 بسیار کمتر از حد معمول بود و این روند تا سال 2021 ادامه یافت.

8. درخواست برای کمک

در طول کووید با افراد کمتری تماس گرفته شده تا درخواست کمک از آنها انجام شود.

در یک سال معمولی به طور متوسط با حدود سه چهارم از مردم تماس گرفته می‌شود تا دعوت از آنها برای کمک به امور خیریه صورت گیرد. اما این رقم در سال 2020 کاهش یافت و همچنان کمتر از حد معمول است به طوری که در اوت 2021 از هر 10 نفر حدود 6 نفر (61 درصد) گزارش کردند که درخواست کمک از آنها انجام شده است.

قوانین فاصله‌گذاری اجتماعی احتمالاً جذب کمک‌های مالی را برای اکثر مؤسسات خیریه ممکن ساخته است. تعداد افرادی که مراجعه خانه به خانه برای کمک‌های حضوری را گزارش کردند، در سال 2020 کاهش یافت اما تا پایان تابستان 2021 با اندکی افزایش مواجه شد. 

کاهش مقدار جمع‌آوری کمک‌های خیابانی، بازتابنده تغییراتی است که در فعالیت‌های رودررو و چهره به چهره با توجه به همه‌گیری اتفاق افتاده است؛ نسبت افرادی که اعلام کردند برای اهدای کمک‌های خیابانی به آنها مراجعه شده بود در فوریه 2020 تقریباً مشابه با میانگین سال 2019 بود (34 درصد) اما تا آوریل همان سال به طور قابل توجهی کاهش یافت (13 درصد). 

سپس در ماه اوت با کاهش محدودیت‌های کرونایی این آمار افزایش یافت (17 درصد). الگوی مشابهی در سال 2021 مشاهده شده است. افرادی که در یک محیط دیجیتال هستند بیش از پیش تحت درخواست کمک‌های مالی قرار می‌گیرند.

حضور در فضای دیجیتال احتمال ارائه درخواست کمک از افراد را افزایش می‌دهد. طی چند سال گذشته نسبت افرادی که از آنها خواسته شده بود تا کمک‌های آنلاین خود را ارائه دهند به طور پیوسته افزایش یافته بود، اما در سال 2020 با یک رشد جهش‌وار از 24 درصد سال 2019 به 30 درصد رسید. با این حال در سال 2021 مجدداً این روند کاهش یافت و در اوت آن سال به 23 درصد رسید.

در مقطع کنونی از افراد بیشتری نسبت به سال‌های گذشته درخواست کمک آنلاین می‌شود و اغلب مشارکت‌های آنلاین در رسانه‌های اجتماعی اتفاق می‌افتد. به طور معمول از هر 10 نفری که به صورت آنلاین با آنها تماس گرفته شده، 6 نفر اعلام کرده‌اند که این اتفاق در رسانه‌های اجتماعی رخ داده است، گرچه این میزان در اوت 2021 به 50 درصد کاهش یافت.

همچنین در بین افرادی که از طریق پست مستقیم با آنها تماس گرفته شده، نسبت دریافت نامه‌های فیزیکی تقریباً ثابت و در حدود 8 نفر از هر 10 نفر باقی مانده است، اما تماس‌های ایمیلی در طول همه‌گیری افزایش و در آوریل 2021 به نقطه اوج 46 درصد رسید.

9. فراوانی کمک

از هر 10 نفر، سه نفر جزو اهداکنندگان ثابت و دائمی (افرادی با کمک‌های تکرارشونده) هستند.

همه‌گیری کرونا تأثیر زیادی بر تعداد کلی اهداکنندگان ثابت و دائمی نداشته، گرچه یک افت جزئی، اما مداوم در تعداد کسانی که به صورت هفتگی کمک می‌کنند، دیده می‌شود که تا اوت 2021 ادامه داشته است.

در طول سال 2020 از هر 10 نفر حدود سه نفر (28 درصد) جزو اهداکنندگان ثابت بودند که 3 درصد از آنها به صورت هفتگی و 25 درصد نیز به صورت ماهانه کمک می‌کردند. نیمی (51 درصد) از بزرگسالان اظهار داشتند که هر از گاهی کمک می‌کنند در حالی که از هر هفت نفر یکی (14 درصد) به ندرت کمک می‌کرد.

زنان بیشتر از مردان به صورت منظم و مستمر کمک می‌کنند (32 درصد در برابر 24 درصد مردان) و احتمال کمک کردن با توجه به گروه سنی نیز افزایش می‌یابد (39 درصد افراد بالای 65 سال در برابر 13 درصد از افراد 16-24 سال). پاسخ‌دهندگان ABC1 بیش از C2DE احتمال کمک‌های منظم و مستمر را دارند. 

یافته های گزارش از سایر راه‌های مشارکت افراد

1. کارهای داوطلبانه

در سال 2020 تعداد افراد کمتر از حد معمول داوطلب امور خیریه شدند و با وجود لغو محدودیت‌ها این تعداد در سال 2021 نیز نسبتاً پایین باقی مانده است. از آنجا که داوطلبان اغلب افرادی مسن هستند، احتمالاً ترس از ابتلا به ویروس ممکن است یکی از عوامل دخیل در سطح پایین کارهای داوطلبانه باشد. در این میان زنن بیشتر از مردان داوطلب شده‌اند و این الگویی است که در سال‌های گذشته نیز مشاهده شده است. 

شکل 9: شما طی چهار هفته گذشته در کدامیک از فعالیت‌های زیر شرکت کرده‌اید؟ (داوطلبی برای یک خیریه)

2. اهدای کالاها

سال 2020 شاهد کاهش شدید تعداد کل افرادی بود که کالاهای خود را به امور خیریه اهدا کردند و به دنبال آن نوسانات زیادی در سراسر دوره همه‎‌‌گیری ایجاد شد. این الگو از همبستگی شدیدی با تدابیر قرنطینه کرونایی در انگلیس برخوردار است (شکل 10 را مشاهده کنید). 

نتایج حاکی است که کمک به فروشگاه‌های خیریه احتمالاً بخش بزرگی از «اهدای کالاها» را تشکیل می‌دهد و این نوسانات بازتابی از تعطیلی خرده‌فروشی‌های غیرضروری در مقاطع زمانی مختلف از بهار 2020 است. 

در سال 2021 اهدای کالاها رو به بهبود گذاشت و شاهد بازگشت نرخ‌ها به نقاط اوجی بود که در دوره‌های زمانی خارج از قرنطینه در سال 2020 مشاهده شده بود (تا بالاترین میزان 19 درصد در ژوئن 2021). با این حال این نرخ هرگز به سطوح قبل از همه‌گیری بازنگشته است. 

با وجود این مسائل فروشگاه‌های خیریه همچنان محبوب هستند. در ماه ژوئن، سه چهارم (75 درصد) پاسخ‌دهندگان در انگلیس گفتند که به محض بازگشایی این فروشگاه‌ها پس از پایان قرنطینه احتمالاً اقلامی را به یک فروشگاه خیریه هدیه خواهند داد و نیمی (49 درصد) نیز گفتند که احتمالاً از آنها خرید خواهند کرد. 

شکل 10: شما طی چهار هفته گذشته در کدامیک از فعالیت‌های زیر شرکت کرده‌اید؟ (اهدای کالاها به خیریه)

3. اعتراضات و طومارنویسی

در طول سال 2020، بیش از نیمی (54 درصد) از مردم گزارش کردند که طوماری را طی 12 ماه گذشته امضاء و 7 درصد گفتند که در یک اعتراض عمومی شرکت کرده‌اند. 

این شاید بازتاب تعدادی از کمپین‌های برجسته‌ باشد که در سال 2020 در سراسر بریتانیا برای اهدافی چون جنبش «زندگی سیاه‌پوستان مهم است»، جنبش ضدقرنطینه، حقوق زنان، حقوق اقلیت‌های جنسی، بحران‌های بشردوستانه و اهداف زیست‌محیطی برپا شد. سطح مشارکت در سال 2021 کاهش یافته است.

طومارها معمولاً توسط افراد جوان‌تر امضاء می‌شود و تقریباً دو سوم (64 درصد) از افراد 14-24 ساله در مقایسه با 49 درصد از افراد بالای 65 سال طی 12 ماه گذشته یکی از این طومارها را امضاء کرده‌اند. 

گروه‌های سنی جوان‌تر احتمال بیشتری برای شرکت در اعتراضات دارند و 11 درصد از افراد سنین 16-34 ساله در مقایسه با 6 درصد از افراد بالای 35 سال طی سال گذشته چنین کاری را انجام داده‌اند. همچون سال‌های گذشته افراد ساکن لندن طی 12 ماه گذشته به احتمال فراوان طوماری را امضاء (61 درصد) یا در یک اعتراض شرکت کرده‌اند (12 درصد) که احتمالاً بازتابی از جمعیت جوان‌تر از حد میانگین لندن است. 

یافته‌های گزارش درباره اعتماد مردم به خیریه‌ها

اعتماد به مؤسسات خیریه در سال 2020 افزایش یافت و این شاخص اکنون بیشتر از دوران قبل از همه‌گیری است.

در مجموع اعتماد به این مؤسسات پس از یک کاهش کاملاً مستند در سال 2018 تا حد قابل توجهی بهبود یافته است. در سال 2020 اعتماد به بالاترین سطح مشاهده‌شده از سال 2016 (زمانی که نظرسنجی‌های ما آغاز شد) افزایش یافت و از 50 به 54 درصد از بزرگسالان رسید. در ژانویه 2021، این شاخص به نقطه اوج 60 درصدی رسید و همچنان بالاست.

در عین حال، اختلاف نظر در مورد قابل اعتماد بودن مؤسسات خیریه از سال 2017 کاهش یافته است؛ در سال 2020 فقط یک نفر از هر پنج نفر (16 درصد) با قابل اعتماد بودن مؤسسات خیریه مخالف بودند و تنها 4 درصد قویاً با این امر مخالفت داشتند. 

این احتمال وجود دارد که واکنش فوری و فوق‌العاده بخش مؤسسات خیریه به همه‌گیری ویروس کرونا نقش مهمی در تقویت بازیابی اعتماد به این بخش داشته باشد. 

مردان همچنان کمتر از زنان به مؤسسات خیریه اعتماد می‌کنند ( 52 درصد مردان در برابر 57 درصد زنان) اما هر دوی آنها بیش از سال 2019 به مؤسسات خیریه اعتماد دارند (48 درصد مردان در برابر 52 درصد زنان). 

به نظر می‌رسد همه‌گیری، روند کاهش اعتماد در بین بزرگسالان جوان را معکوس کرده است. اعتماد افراد 16-24 ساله به تدریج از 57 درصد در سال 2017 به 53 درصد در سال 2019 کاهش یافت اما در سال 2020 بیش از سه نفر از هر پنج نفر (62 درصد) سنین 16-24 ساله معتقد بودند که خیریه‌ها قابل اعتماد هستند. 

همچون سال‌های گذشته اعتماد در بین این گروه سنی بیش از افراد بالای 65 سال است. در سال 2020، 53 درصد از افراد بالای 65 سال به مؤسسات خیریه اعتماد داشتند اما این میزان از سال 2019 (49 درصد) افزایش یافته است.

در حالی که همه طبقات اجتماعی تقریباً به مؤسسات خیریه اعتماد دارند، افراد عضو طبقات اجتماعی ABC1 بیش از طبقات اجتماعی C2DE از این اعتماد برخوردارهستند. 

در طبقات اجتماعی ABC1 از هر پنج نفر، سه نفر (60 درصد) به خیریه‌ها اعتماد دارند در حالی که این رقم در طبقات C2DE کمتر از نیمی از افراد (49 درصد) است. از سال 2019 که 55 درصد از افراد و ABC1 و 44 درصد از افراد C2D3 اعتقاد داشتند مؤسسات خیریه قابل اعتماد هستند، اعتماد در همه سطوح اجتماعی افزایش یافته است.

رویکرد بنیاد کف برای رصد فعالیت‌های خیریه

بنیاد CAF از سال 2004 گزارش نیکوکاری بریتانیا را تهیه می‌کند و طی چند دهه گذشته وضعیت نیکوکاری در این منطقه را تحت رصد و پایش قرار داده است. به مرور زمان تعدادی تغییرات در نحوه انجام مطالعه از نظر رویکرد و سوالات نظرسنجی ایجاد شده است. 

این بنیاد از سال 2016 نظرسنجی نیکوکاری در بریتانیا را به شکل کنونی آن اجرا کرده است. این نظرسنجی به صورت آنلاین انجام شده و هر ماه پاسخ‌های 1000 نفر جمع‌آوری می‌شود. این رویکرد ماهانه به بنیاد اجازه می‌دهد تا تغییرات رفتاری و نگرش‌ها را به طور دقیق از جمله تأثیر مستمر همه‌گیری بر کمک‌های خیریه در سراسر کشور ثبت و ضبط کند.

در این گزارش خاص، یافته‌ها براساس پاسخ‌های 12 هزار نفر در سال گذشته همراه با 10 هزار پاسخی است که تاکنون در سال 2021 دریافت کرده است. نمونه به گونه‌ای انتخاب شده که از نظر جنسیت، سن، منطقه/ملت و طبقه اجتماعی پاسخ‌دهندگان نماینده کل بریتانیا باشد.

همه اعداد و ارقام از YouGov Plc هستند، مگر آنکه خلاف آن ذکر شود. نظرسنجی به صورت آنلاین انجام شد و ارقام وزن‌دار شده و نماینده همه بزرگسالان در بریتانیا (بالای 16 سال) هستند.

منبع: (UK Giving Report 2021(CAF (Charities Aid Foundation)