یکی از انواع کنش‌های داوطلبانه که از مشارکت اجتماعی افراد ناشی میشود و در نهایات به افزایش اعتماد اجتماعی، انسجام اجتماعی و حمایت اجتماعی منجر میشود، اقدام داوطلبانه در راستای کمک به روند حمایت اجتماعی در جامعه است.
امروزه فعالیت در امور خیریه بخش مهمی از مشارکت اجتماعی فعالانه‌ی زنان را تشکیل می‌دهد و آنان نقش‌های خود را در چهارچوب حضور فعالانه و مشارکت اجتماعی متحول کرده‌اند. همچنین، چنین فعالیت‌هایی احتمالاً با روابط خانوادگی و سلامت آنها نیز مرتبط بوده است.
برای آگاهی بیشتر:
اگرچه عوامل مختلفي مانند عوامل فردی (زمینه‌ی عاطفي - احساسی، انگیزه، سطح سواد و سن فرد) و خانوادگی (میزان مشارکت اعضای خانواده در امر خیر و نوع تربیت) ممکن است در مشارکت زنان در امور داوطلبانه‌ی خیرخواهانه اثرگذار باشد. درنهایت، فعالیت‌های خیرخواهانه با تقویت ظرفیت‌های شناختی و رفتاری مثبت و سلب مؤلفه‌های منفی، سلامت روان افراد را افزایش می‌دهد. همچنین، ملاطق با اظهارات اسچارف و اسمیت، مفهوم بخشش و کمک مالی در گروه‌های اجتماعی با نوع‌دوستی رابطه‌ای ترغیب میشود؛ بنابراین، افراد فعال در حوزه‌ی کارهای خیریه، ممکن است بخشش بیشتری در حوزه‌های روابط بین‌فردی ازجمله روابط زناشویی و خانوادگی داشته باشند.
تحقیقات نشان داده‌اند مشارکت محلی و خیریه‌ای رابطه‌ی معناداری با رفاه اجتماعی خانواده دارد؛ به‌طوری‌که هرچه مشارکت محلی و خیریه‌ای زنان بیشتر باشد، رفاه اجتماعی و سلامت خانواده‌ی آنان نیاز بیشتر میشود.
. دو گروه نمونه، شامل زنان فعال در امور خیریه و زنان غیرفعال در امور خیریه در این پژوهش بررسی شدند که شاخص‌های توصیفی متغیرهای مربوط به آنها در جدول زیر آمده‌اند.
هدف اصلی این پژوهش، مقایسه‌ی بخشودگی و عملکرد خانواده در زنان فعال و غیرفعال در امور خیریه است. نتایج به‌دست‌آمده نشان دادند میزان بخشودگی خانواده در زنان فعال و غیرفعال در امور خیریه تفاوت معناداری با یکدیگر داشت؛ به طوری که گروه فعال در امور خیریه نمرات بالاتری را در بخشودگی خانواده کسب کردند.
به نظر می‌رسد کسانی که از توانایی زیادی در بخشودگی برخوردارند، این ویژگي را در موقعیت‌های مختلفی ازجمله در رفتارهای خیرخواهانه و داوطلبانه و نیز در محیط‌های خانوادگی و روابط زناشویی نشان می‌دهند. این مسئله، به‌ویژه درباره‌ی زنان که ممکن است اهداف خیرخواهانه‌ی متنوع‌تری داشته باشند، بیشتر تأیید میشود؛ بنابراین، نتایج پژوهش حاضر با نتایج و دیدگاه‌های مربوط به پژوهش‌هایی مانند پیپر و شنپف همخوان است که در بررسی‌های خود نشان دادند اهداف خیرخواهانه‌ی زنان ممکن است تنوع زیادی داشته باشد. به‌عبارتي، ویژگی بخشودگی در افراد، همزمان در فعالیت‌های خیرخواهانه و بخشودگی خانواده نشان داده میشود.
برای آگهی بیشتر:
کارکرد رسانه‌های اجتماعی در تأمین مالی خیریه‌ها
اگرچه عوامل مختلفی مانند عوامل فردی و خانوادگی ممکن است با مشارکت زنان در فعالیت‌های داوطلبانه و خیرخواهانه مرتبط باشند فعالیت‌های خیرخواهانه ممکن است با سلب مؤلفه‌های منفی از انسان، موجبات افزایش سلامت روان فرد شود. این وضعیت ممکن است زمینه‌ساز گسترش بخشودگی، هم به‌عنوان یک فعالیت خیرخواهانه خارج از خانواده و هم به‌عنوان یک عامل مهم در روابط خانوادگی و زناشویی به‌ویژه در ارتباط با همسران باشد؛ به همین دلیل، نتایج پژوهش حاضر نیز همسو با چنین دیدگاه‌هایی، حاکی از آن است که زنان فعال در امور خیریه در مقایسه با زنان عادی میزان بخشودگی خانوادگی بیشتری دارند.
در تبیین نتیجه‌ی حاضر می‌توان گفت خانواده‌هایی که روحیه‌ی انفاق و کمک‌رسانی به دیگران در آنها بیشتر پرورش یافته است، انسجام بیشتری دارند و در حوزه‌های مختلف خانوادگی عملکرد بهتری نشان می‌دهند.
ارسال نظر