تیم اطلس خیر ایران در ادامه پروژه «سیمای نیکوکاری شهر اصفهان» با آقای مصطفی صدیقی، مدیرعامل مرکز نیکوکاری همدلان سبز به گفت‌و‌گو پرداخته است.

پیشنهاد ما:

«سیمای نیکوکاری شهر اصفهان»


در ابتدا خودتان را معرفی کنید و بگویید فعالیت مؤسسه خیریه خود را از چه زمانی شروع کرده‌اید و عمده فعالیتتان تا به امروز در چه زمینه‌ای بوده است؟

من مصطفی صدیقی هستم. مرکز خیریه ما حدوداً از دو سال پیش (1400) کار خود را شروع کرده است؛ البته ما از یک سال و نیم پیش از شروع رسمی هم به‌صورت گروهی کار خیررسانی را انجام می‌دادیم. درکل حدوداً چهار سالی است که در این حوزه فعالیت داریم. تا قبل از ثبت رسمی گستره کارهای خیر ما در سراسر اصفهان بود؛ ولی الان هفتاد درصد کاری که انجام می‌دهیم از سوی کمیته امداد به ما داده می‌شود.

به عبارت دیگر در ابتدا کار ما بیشتر در زمینه کمک به تعدادی از بیماران خاص بود (مبتلایان به سرطان، بیماران پروانه‌ای و...)؛ اما، از زمانی که تحت پوشش کمیته امداد قرار گرفتیم، پرونده‌های تعدادی از مددجویان بین 50 تا 60 ساله نیز به ما منتقل شد که به لحاظ معیشتی (برای خرید دارو و...) مشکل دارند. این افرادی که از طرف کمیته امداد معرفی می‌شوند، اغلب از منطقه زینبیه‌اند؛ اما افرادی که خودمان تحت پوشش داریم، از سراسر اصفهان هستند. درخصوص همکاری کمیته امداد هم باید بگوییم که تاکنون ناچیز و تنها در حد حرف بوده؛ اما الان که رئیس آن عوض شده، کمی اوضاع بهتر شده است.

بیشتر بخوانید:

«سیمای نیکوکاری شهر سنندج»


وضعیت شهر اصفهان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

به نظر من در همین منطقه 14 (زینبیه)، که حدود 30 الی 40 مرکز خیریه وجود دارد، هرچقدر هم که ما کمک‌رسانی کنیم، کم است. در این منطقه مشکلات و چالش‌های متفاوتی وجود دارد و شناسایی مددجویان نیز سخت است. برای مثال ما می‌توانیم مددجویان ایرانی را با گرفتن کد ملی شناسایی کنیم؛ ولی اتباع خارجی اطلاعات مشخص هویتی ندارند و این کار را برای ما دشوار کرده و زمینه سوءاستفاده از این شرایط را نیز برای افراد فراهم کرده است. نکته دیگر اینکه مراکز این منطقه پرشمارند، اما تمایل به همکاری ندارند؛ صرفاً در حد حرف پیش می‌روند و به عرصه عمل نمی‌رسند. حتی برخی از آن‌ها با هدف سوءاستفاده تأسیس می‌شوند. نهادهای دولتی هم در دادن بودجه بین مراکز تبعیض قائل می شوند و حمایت لازم را نمی‌کنند. خود من هم چند وقت پیش قصد تعطیلی مرکز را داشتم. چون خیلی از مخارج را باید از جیب پرداخت کنم و هیچ حمایتی دریافت نمی‌کنم. کمیته امداد نیز با ما همکاری نمی‌کند و برای مثال بدون اطلاع ما و بر سر مسائل فرعی بی‌اهمیت پرونده‌های مددجویان را از ما می‌گیرد و به شخص یا مرکز دیگر ارجاع می‌دهد.


آینده منطقه ‌14 و به‌طور کلی اصفهان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

ما تا آنجایی که توانایی داریم کار خیر خود را انجام می‌دهیم. ولی با وضعیتی که باقی خیریه‌ها و کمیته امداد به وجود آورده‌اند، پیشرفت چندانی حاصل نخواهد شد. چراکه ارگان دولتی حامی ما نیست و ما به‌طور مستمر از خیرین کمک می‌گیریم و همین امر موجب سرخوردگی می‌شود.

بیشتر بخوانید:

«سیمای نیکوکاری شهر زنجان»