تیم اطلس خیر ایران در ادامه‌ی پروژه‌ی «سیمای نیکوکاری شهر اصفهان» با آقای داوود ترابی، مدیرعامل انجمن خیریه‌ی درمانی ام اس اصفهان به گفتوگو پرداخته است.
پیشنهاد ما:
در ابتدا خودتان را معرفی کنید و بگویید فعالیت خیریه‌ی خود را از چه زمان و با چه اهدافی شروع کرده‌اید و عمده فعالیتتان تا به امروز در چه زمینه‌ای بوده است؟
من داوود ترابی هستم؛ دارای مدرک کارشناسی ارشد بیهوشی. بنده دوره‌های مدیریت را گذارندم و تقریباً 25 سال بخش اجرایی مدیریت بیمارستان‌های مختلف دانشگاه علوم پزشکی اصفهان را به عهده داشتم. پس از اتمام کار اداری‌ام در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، مطابق درخواست دوستان، به مجموعه‌ی خیریه‌ی ام اس پیوستم. من با بیماری‌های مختلف آشنایی داشتم؛ ولی ام اس را، از آنجا که در بیمارستان نداشتیم، کمابیش می‌شناختم؛ ولی از جزئیات تخصصی آن باخبر نبودم. الان نزدیک به دو سال است که بخش اجرایی مرتبط با درمان و کلینیک را مدیریت می‌کنم و مدیرعامل مجموعه هم هستم.
اصل انجمن خیریه‌ی ام اس 18 سال قبل ایجاد شد. پایه‌گذار اولیه‌ی آن مرحوم آیت‌الله مظاهری (ره) و آقای دکتر اعتمادی‌فر بودند. مکان اولیه‌ی خیریه در خیابان بزرگمهر بوده که در حال حاضر مطب آقای دکتر اعتمادی‌فر است. سپس دفتر انجمن ام اس به این ساختمان منتقل شد که تدارکات اولیه‌ی آن را مرحوم آیت‌الله مظاهری (ره) انجام داد. کلینیک ام اس هم 12 سالی هست که فعال شده؛ کاملاً هم تخصصی است. متخصصان مغز و اعصاب در آن خدمات‌رسانی دارند و بیماران مبتلا به ام اس و هر چیزی که مربوط به این حوزه بوده را تحت پوشش قرا می‌دهند و در واقع یک مرکز جامع ام اس محسوب می‌شود.
ساختمان ما در 4 طبقه بنا شده که هر کدام 800 متر زیربنا دارد و ظرفیت سرویس‌دهی آن بسیار بالاست؛ ولی خیلی از ظرفیت‌های اینجا خالی مانده است. طبقه‌ی اول ساختمان کلینیکی است که روزانه یک متخصص در آن به چکاپ بیماران می‌پردازد. همچنین برای بیماران انواع مشاوره و مددکاری نیز در نظر گرفته شده است. داروخانه‌ای هم داریم که به‌صورت مستقیم به بیماران خدمت‌رسانی می‌کند و انواع دارو‌های خاص آن‌ها را تهیه می‌کند. یکی از مهم‌ترین نیاز‌های بیماران ام اس بحث توان‌بخشی، بازتوانی، فیزیوتراپی، کاردرمانی، حرکات اصلاحی و مواردی از این قبیل است. همچنین هلال‌احمر هم در بخش‌های مختلف به ما یاری می‌رساند. اغلب کارهای بیماران را می‌شود در این مجموعه انجام داد. در طبقه‌ی سوم هم یک سالن ورزشی داریم که برای بیماران ام اس در نظر گرفتیم و هر روز در یک الی دو سانس به بیماران اختصاص داده می‌شود. بیماران مشکلات اقتصادی، معیشتی و دارویی نیز دارند. البته دارو برای کسانی که بیمه باشند رایگان است؛ ولی باز هم یکی سری داروها را بیماران نمی‌توانند تهیه کنند. به همین دلیل از طریق انجمن این داروها را برای آنان تهیه می‌کنیم. کمک‌رسانی به بیماران از طریق خیرین و با هماهنگی اعضای انجمن انجام می‌شود. بیماری ام اس در ردیف بیماری‌های صعب‌العلاج و خانما‌ن‌سوز است و درصد کمی از مبتلایان به آن هستند که بتوانند امورات معیشتی خود را به راحتی بگذرانند. اگر مرد و یا زن خانواده ام اس بگیرد، آن خانواده بعد مدتی از هم می‌پاشد و مشکلات اجتماعی، اقتصادی و حقوقی پیدا می‌کنند. ما تا آنجایی که بتوانیم به آن‌ها کمک می‌کنیم، ولی این کمک‌ها در برابر نیاز‌های آن‌ها بسیار ناچیز است.
اولین پروانه‌ای که برای این کلینیک گرفته شد سال 1390 بود. تمام کار‌هایی که گفته شد، وقتی مرحوم آیت‌الله مظاهری (ره) در قید حیات بودند، بسیار راحت‌تر حل می‌شد؛ زیرا ایشان ارتباط بسیار وسیعی با مردم داشتند و ما اینجا مشکل اقتصادی نداشتیم. ولی الان شرایط جامعه هم بد شده و اوضاع مثل قبل نیست. ما الان 1000 مریض زمین‌گیر در داخل خانه داریم که در مرحله‌ی پیشرفته‌ی ام اس قرار دارند و باید دو نفر در خدمت آن‌ها باشند. در اصفهان بالغ بر 12000 نفر مبتلا به ام اس هستند و این آمار مدام بیشتر می‌شود. اصفهان پایتخت ام اس ایران است. ما مراجعانی داریم که تا مرز خودکشی پیش می‌روند و ما سعی می‌کنیم با دادن مشاوره آن‌ها را منصرف کنیم. بیشتر مبتلایان هم خانم‌اند. این بیماری از زیر 20 سالگی تا حدود 40 سالگی شیوع دارد و هضم آن بسیار سخت است. متأسفانه اکثراً خانم‌ها بعد از آن طلاق می‌گیرند و به خانواده‌ی سابق خود برمی‌گردند. ما قرار بود همان کاری که در حوزه‌ی بیماران سرطانی انجام دادیم، در خصوص بیماران ام اس هم انجام دهیم؛ ولی نشد. مهم‌ترین بیماری که باید در اصفهان بدان پرداخته شود، ام اس است. ما در مجموعه‌ی خودمان ظرفیت خالی داریم؛ ولی حیف که از آن استفاده نمی‌شود. ما می‌توانیم در مجموعه‌ی خود، از ساعت 8 صبح تا 10 شب، سرویس‌دهی داشته باشیم؛ ولی تنها 3 ساعت داریم. با این‌که تمام امکانات را هم در اختیار داریم. چرا؟ چون اختلاف سلیقه‌ها و همکاری نکردن‌ها این اجازه را نمی‌دهد.
بیشتر بخوانید:
گفتوگو با خانم سلطنت رئیسی، مدیرعامل مرکز نیکوکاری حضرت زینب (س)
وضعیت خیریه‌های اصفهان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
اصفهان در بحث خیریه بسیار فعال و پیش‌قدم است. ظرفیت انجام خیر مردم، با وجود بی‌اعتمادی‌ها، هنوز هم بالاست. ولی لازم است بیشتر در این حوزه کار شود.
آینده‌ی خیریه‌ها و به‌طور کلی اصفهان چگونه می‌بینید؟
من ابتدا خیلی ناامید بودم و دو سه ماه اولی که آمدم، گفتم صلاح نیست دیگر ادامه بدهم؛ چون نیروها می‌رفتند و علی‌رغم وجود امکانات، رکن اصلی وجود نداشت. ولی پس از سه ماه، فراز و نشیب‌هایی در مجموعه پیش آمد که من به ماندن در مجموعه ترغیب شدم. پیش از آن، مجموعه بسیار مورد بی‌مهری قرار گرفته بود و آن نتیجه‌ای که باید می‌گرفتیم حاصل نمی‌شد. همه‌ی این‌ها به پای مجموعه زنجیر شده بود. من دیروز برای تمدید مجوز مجموعه، به معاونت درمان مراجعه کردم تا مردم بتوانند با استفاده از بیمه‌های خود از ما سرویس بگیرند. ما بعضاً در برخی از هزینه‌های جزئی خود می‌مانیم؛ ولی یک‌مرتبه از سوی افرادی که نمی‌شناسیم کمک صورت می‌گیرد. در کل رو به پیشرفت هستیم؛ ولی باز هم نیاز به پیشرفت بیشتر داریم. برای این ساختمان هزینه‌ی زیادی شده، ولی توانایی استفاده از آن را نداریم و این یک ظلم در حق مردم است. مشکل دیگری که داریم، مشکلات اقتصادی، روانی، اجتماعی و محیط‌زیستی است که به‌شدت استرس‌زاست. یکی از عوامل به‌شدت تأثیرگذار در بیماری ام اس نیز همین استرس است. البته بحث ژنتیک و آلودگی هوا هم مطرح است.
بیشتر بخوانید:
04 خرداد 1403
ارسال نظر